عكاسي

    هنگامي كه دكمه شاتر را فشرديد (اين كار را تا حد ممكن با ملايمت انجام دهيد تا لرزش دوربين كاهش يابد)، به حركت دادن دوربين همراه با سوژه ادامه دهيد، حتي بعد از اين كه شنيديد عكس كامل شده است. اين دنبال كردن آرام تضمين خواهد كرد كه تاري حركتي از ابتدا تا انتهاي عكس شما نرم باشد. آتليه نوزاد
    اگر يك دوربين ديجيتال قديمي تر يا دوربين (كامپكت) سطح مبتدي تر داريد، مي توانيد با مشكل «تاخير شاتر – Shutter lag» نيز مقابله كنيد. تاخير شاتر زماني اتفاق مي افتد كه از وقتي شما دكمه شاتر را فشار مي دهيد تا وقتي كه تصوير به طور كامل گرفته مي شود، كمي تاخير وجود دارد. اگر شما تاخير شاتر را تجربه كرديد، بايد ياد بگيريد كه لحظه گرفتن عكس را پيش بيني كنيد و قطعا بايد بعد از گرفتن عكس هم به پنينگ ادامه دهيد.آتليه عكاسي كودك
تغييري در تكنيك پنينگ

هيچ قانوني در مورد پنينگ وجود ندارد و شما ممكن است دوست داشته باشيد استفاده از فلاش خود را در حين عكاسي پنينگ امتحان كنيد. اين تكنيك فلاش با همگام سازي آهسته (slow sync flash) تنها در صورتي عمل مي كند كه سوژه به اندازه كافي نزديك باشد يا فلاش شما به اندازه كافي قوي باشد تا تاثير بگذارد – اما به متوقف يا فريز كردن بيشتر سوژه اصلي شما كمك مي كند، در حالي كه تاري حركتي مورد نظر شما را به پس زمينه مي دهد.

اگر شما از فلاش استفاده كرديد، مي توانيد انواع تنظيمات را آزمايش كنيد تا وقتي كه عكس خوب به نظر برسد. در برخي موارد، شما احتمالا بايد نيمي از قدرت فلاش خود يا يك سوم آن را بكاهيد.
عكاسي پنينگ و صبر
[عكاسي پنينگ]

اگر قصد داريد پنينگ را براي اولين بار امتحان كنيد، بايد با يك نگرش تجربي به آن نزديك شويد. اين كار مي تواند بسيار جالب و سرگرم كننده باشد، اما مي تواند خسته كننده نيز باشد. اگر در يك رويداد خاص هستيد كه در آن سوژه هاي به سرعت در حال حركت وجود دارند (مانند يك مسابقه ماشين سواري و غيره)، احتمالا مي خواهيد سبك عكاسي خود را با آن تركيب كنيد. تمام روز فقط از اين تكنيك استفاده نكنيد – در عوض عكس هايي با سرعت شاترهاي سريع نيز بگيريد. به اين ترتيب عكس هاي مختلفي خواهيد گرفت و احتمالا در نهايت به جاي مجموعه اي از عكس هاي تار غير قابل استفاده، چند عكس مفيد خواهيد داشت.

اگر مي خواهيد پنينگ را تمرين كنيد (و اين چيزي است كه بايد آن را تمرين كنيد – زياد)، به قسمت شلوغي از شهر خود برويد و آن را بر روي ترافيك در حال عبور تمرين كنيد. به اين ترتيب سوژه هاي بي پاياني خواهيد داشت.
[عكاسي پنينگ]
همچنين به ياد داشته باشيد كه بعيد است سوژه اصلي شما كاملا شارپ و فوكوس شده باشد. هدف اين تكنيك به دست آوردن يك سوژه نسبتا شارپ در مقايسه با پس زمينه آن است. كمي تاري سوژه اصلي در واقع مي تواند به حس حركت در عكس بيافزايد.
هنگامي كه تكنيك عكاسي پنينگ را امتحان كرديد، نتايج خود را در اينستاگرام با هشتگ Lenzak# با ما به اشتراك بگذاريد.
نويسنده: دارن رووسه (Darren Rowse)
منبع:

لنزك

كنيك عكاسي پنينگ (panning)، سوژه واضح و شارپ و پس زمينه مات و كشيده در عكس هايي با سوژه هاي در حال حركت، مي تواند نتايج شگفت انگيزي ايجاد كند (اگر آن را به طور كامل و بي نقص به كار گيريد… يا اگر خوش شانس باشيد)، اما همچنين تكنيكي است كه به تمرين زيادي براي تسلط پيدا كردن نياز دارد.
[عكاسي پنينگ] آتليه كودك
عكاسي كودك
ايده اصلي پشت پنينگ به عنوان يك تكنيك عكاسي اين است كه شما دوربين خود را همزمان و همراستا با سوژه متحرك حركت مي دهيد و يك سوژه نسبتا واضح يا شارپ با يك پس زمينه تار به دست مي آوريد.

اين يك حس حركت و سرعت به عكس مي دهد. اين تكنيك به خصوص براي ثبت سوژه هاي در حال حركت مفيد است، چه يك ماشين مسابقه باشد، يك حيوان خانگي در حال دويدن، يك دوچرخه سوار و غيره.

به نظر مي رسد پنينگ با سوژه هاي در حال حركتي كه در يك مسير نسبتا مستقيم قرار دارند بهتر جواب مي دهد، چون به شما اجازه مي دهد تا پيش بيني كنيد كه آنها به كجا خواهند رفت. سوژه هايي كه در كنار يكديگر حركت مي كنند چالش برانگيز هستند و مي توانند به عكس هاي شلوغ و درهم و برهم منجر شوند، چون تاري حركتي آن مي تواند بسيار نامنظم باشد.
[عكاسي پنينگ]
چطور عكاسي پنينگ انجام دهيد؟

آموزش گام به گام تكنيك عكاسي پنينگ

    يك سرعت شاتر كمي آهسته تر از آنچه كه معمولا استفاده مي كنيد، انتخاب كنيد. با ۱/۳۰ ثانيه شروع كنيد و سپس سرعت شاترهاي آهسته تر را امتحان كنيد. بسته به نور و سرعت سوژه خود، مي توانيد از هر چيزي بين ۱/۶۰ و ۱/۸ استفاده كنيد – هرچند با سرعت شاتر آهسته تر (۱/۸) احتمالا با لرزش دوربين در بالاي تاري حركتي (motion blur) خود مواجه خواهيد شد.
    خودتان را در جايي قرار دهيد كه هيچ كس يا هيچ چيز ديگري مانع ديد شما از سوژه نباشد. همچنين پس زمينه عكس خود را نيز در نظر بگيريد. هرچند اگر اَشكال يا رنگ هاي حواس پرت كننده در كادر وجود داشته باشد تار خواهند شد، اما باز هم مي توانند حواس پرت كننده باشند. پس زمينه هاي تك رنگ يا ساده معمولا بهتر از كار در مي آيند.
    همانطور كه سوژه نزديك مي شود، به آرامي آن را با دوربين خود دنبال كنيد. براي پشتيباني بيشتر دوربين خود اگر از يك لنز بلندتر استفاده مي كنيد يا كمي احساس اضطراب داريد، مي توانيد از يك مونوپاد يا سه پايه با يك سر چرخان استفاده كنيد.
    براي به دست آوردن بهترين نتايج، احتمالا متوجه خواهيد شد كه بايد طوري قرار گيريد كه موازي با مسير سوژه خود باشيد (اين كار به فوكوس كردن كمك مي كند).
    اگر دوربيني با رديابي فوكوس خودكار (auto focus tracking) داريد، مي توانيد با فشار دادن دكمه شاتر تا نيمه، به دوربين اجازه دهيد تا كار فوكوس كردن را براي شما انجام دهد (بسته به سرعت آن و اين كه آيا مي تواند سوژه را دنبال كند)
    اگر دوربين شما فوكوس خودكار سريعي ندارد، بايد دوربين را از قبل بر روي نقطه اي كه در نهايت مي خواهيد روي دكمه شاتر كليك كنيد، فوكوس كنيد. و سپس مُد فوكوس را به حالت دستي تغيير دهيد. اين تضمين مي كند كه شما بسيار سريعتر كليك كنيد، چون لنز شما به طور مداوم براي فوكوس سوژه تقلا نمي كند.
منبع:

لنزك

قبل از هرچيز ، درك مفهوم دراماتيك در كنار لفظ عكاسي ، از اولويت بالايي برخوردار است . از اين ژانر پر طرفدار چقدر اطلاعات داريد ؟  معمولا در چه محيطي پياده مي شود ؟ اگر با علم عكاسي غريبه نباشيد ، حتما ميدانيد كه عكاسي در ژانر هاي مختلفي در حال پياده سازي است . اينكه شما به عنوان عكاسي وارد چه ژانري مي شويد ، صد در صد به علاقه و استعداد شما وابسته است . وقتي روي يك ژانر خاص متمركز مي شويد ، ايده هاي خلاقانه در انتظار شما خواهد بود . كافيست ژانر جذابي مثل عكاسي دراماتيك ، در فضاي باز انجام شود ، يك شاخه متمايز تشكيل مي دهد به نام عكاسي دراماتيك فضاي باز يا dramatic outdoor photography
از اين ژانر بي نظير ، پرتره هاي محيطي كه با سبك دراماتيك تلفيق شده اند ، حسابي بازار  عكاسي را تحت الشعاع خود قرار داده و در آرشيو عكاسي عكاسان نامداري رخ نمايي مي كنند .
اين  پرتره هاي محيطي با نمايش اكستريم لانگ شات ، عموما نماي گسترده تري از سوژه و صحنه اطرافش را به نمايش مي گذارند . در اين نوع عكس ها ، عموما روي سوژه و صحنه ، به صورت همزمان تمركز مي شود و كادربندي با دقت مضاعفي صورت ميگيرد . عكاسي بارداري
هرچند اين سبك عكاسي ، مورد استقبال عكاسان اروپايي و آمريكايي واقع شده ، اما عكاسان آسيا و خاورميانه نيز چندان بي تمايل به اين سبك عكاسي نيستند و ميتوان ادعا كرد عكاسي دراماتيك در كل جهان در حال رشد و خودنمايي است. آتليه عكاسي 
اگر شما هم جزو افرادي هستيد كه اين مقاله نقطه عطف آشنايي شما با اين ژانر هيجان انگيز است و ميخواهيد به اين ژانر وارد شويد ، دو راه پيش روي شماست :
مسير اول : استفاده از نور مصنوعي

در اين روش از نور مصنوعي شديد در فضاي باز براي خنثي كردن نور آمبيانس سوژه كمك گرفته مي شود . براي ورود به عكاسي دراماتيك در فضاي باز ، بايد نور مجموعه فلاش ها به گونه اي به سوژه تابيده شود كه سوژه اصلي به عنوان روشن ترين و واضح ترين بخش تصوير باشد . با اين ترفند ، توجه بيننده در ثانيه اول ، جلب سوژه اصلي مي شود .
اين مسير ، مناسب عكاساني است كه در شرايط اضطرار قرار دارند و زمان كافي براي عكاسي دراماتيك ندارند اما اغلب در دمادم صبح ، عصر و نزديك غروب خورشيد انجام مي شوند . عكاسي دراماتيك در اين ساعات نشان مي دهد كه استفاده از نور مصنوعي  ، رابطه تنگاتنگي با ساعات طلايي عكاسي برقرار كرده است .

مزيت استفاده از اين روش ، اينجاست كه زحمت سر و كله زدن با نرم افزار هاي ويرايشگر را از دوش عكاس برميدارد . زيبايي تصاوير دراماتيك در اين روش ، تا حد زيادي وابسته به تناليته رنگي آسمان و‌ محيط است به طوري از برنامه فتوشاپ براي  ايجاد سچوريشن  بي نياز مي شويد .

البته استفاده از ويرايشگرها در اين روش ، به طور كامل نقض نشده ؛ در واقع نظر عكاس است كه حرف آخر را مي زند .
مسير دوم : استفاده از نور طبيعي

حتما حدس زده ايد كه در روش دوم ، احتمالا با اصول حرفه اي تري مواجه هستيد ؛ حدستان تا حدودي درست است . در اين روش ، به پردازش تصاوير در ويرايشگر ها نياز پيدا خواهيد كرد . در اين روش ، نور طبيعي حرف اول را ميزند . در واقع در اين روش خبري از نور مصنوعي نيست و تمام سوژه و صحنه مورد نظر ، با نور سنجي نور طبيعي نوررساني مي شود .

حتما برايتان جالب خواهد بود اگر بدانيد اكثر عكاسان مدلينگ و فشن كه اقدام به عكاسي در فضاي باز ميكنند، اغلب به سراغ روش دوم نميروند چراكه اين گروه از عكاسان ، علاقه اي به تركيب بندي محيط در كادر تصوير ندارند و معمولا با Overpowered كردن سوژه ، آنرا به مركز توجه تصوير نزديك مي كنند . اما در مقابل ، تا دلتان بخواهد  عكاسان فضاي باز به اين روش علاقه دارند .
به طور كلي براي هر ژانري از جمله ژانر دراماتيك ، سه اولويت مهم وجود دارد :

    شناخت ابزار اوليه
    نورپردازي صحيح
    اصول تركيب بندي

فقط ژانر دراماتيك ، يك نكته ظريف و اساسي اضافه بر ديگر ژانر ها دارد آنهم خلاقيت است . حتما ميگوييد خلاقيت در تمام سبك هاي عكاسي حائز اهميت است اما اين را بدانيد كه در دراماتيك ، اولويت نخست را به خود اختصاص داده است . اگر ميخواهيد خالق آثار بكر دراماتيك باشيد ، ايده هاي جديد و خلاقانه را فراموش نكنيد.
منبع:

عكاسي

انباشت فوكوس
با اين حال، گاهي اوقات لازم است مطمئن شويد كه همه چيز – از آنچه كه درست در مقابل شماست تا بي نهايت – در فوكوس دوربين قرار دارد. براي انجام اين كار، از تكنيكي به نام انباشت فوكوس (focus stacking) استفاده كنيد.

براي انباشت فوكوس كاري كه بايد انجام دهيد اين است كه چند عكس از يك چيز يكسان با شارپ ترين تنظيمات ديافراگم لنز خود بگيريد. باز هم، بايد لنزهاي خود را آزمايش كنيد تا ببينيد شارپ ترين تنظيمات براي هر لنز چيست، اما اگر نمي دانيد معمولا در محدوده f/5.6 – f/8.0 است. لنز خود را بر روي فوكوس دستي تنظيم كنيد، و نقطه فوكوس را بر روي نزديك ترين قسمت تصوير (نزديك ترين قسمتي كه مي خواهيد در فوكوس شارپ باشد) قرار دهيد. اولين عكس را بگيريد، سپس اين روند را تكرار كنيد. با هر عكس به تدريج نقطه فوكوس را دورتر و دورتر كنيد، تا وقتي كه در بي نهايت فوكوس كنيد. معمولا ۵-۳ عكس كل محدوده صحنه را پوشش خواهد داد. آتليه نوزاد
آتليه كودك
هنگامي كه عكس ها را به كامپيوتر خود انتقال داديد، آنها را در فتوشاپ با هم تركيب كنيد تا با استفاده از شارپ ترين قسمت هاي هر تصوير، يك فايل ايجاد كنيد. چند روش مختلف براي انجام اين كار وجود دارد:

    خودكار: از عملكرد Photomerger براي بارگذاري عكس هاي خود در فتوشاپ استفاده كنيد (File > Photomerger) و تصاوير را با هم تركيب كنيد، مطمئن شويد تيك «blend images together» را بزنيد. فتوشاپ تصاوير را در يك فايل با هم ادغام كرده و (معمولا) از شارپ ترين قسمت هاي هر تصوير استفاده مي كند.
    جزئي: همچنين مي توانيد تصاوير را به صورت لايه هاي جداگانه در يك فايل در فتوشاپ بارگذاري كنيد، لايه هاي خود را هم تراز كنيد (Edit > Auto-Align Layers)، و سپس فتوشاپ به طور خودكار لايه ها را با هم تركيب مي كند (Edit > Auto-Blend).
    به صورت دستي: در نهايت، مي توانيد اين روند را به صورت دستي انجام دهيد اگر مي خواهيد كنترل كامل بر آن داشته باشيد. تصاوير را به صورت چند لايه در يك فايل بارگذاري كنيد، لايه ها را هم تراز كنيد. براي تركيب عكس ها، يك ماسك لايه به لايه بالايي اضافه كنيد (Layer > Layer Mask > Reveal All) و از يك قلم موي سياه براي ماسك كردن همه چيز به جز شارپ ترين نقطه آن تصوير استفاده كنيد. سپس آن لايه را ادغام كرده (Layer > Merge Down) و اين روند را براي تمام لايه ها تكرار كنيد. واضح است كه اين روش نسبت به دو گزينه اول در بالا وقت بيشتري مي گيرد.
در پايان اين روند، لايه ها با هم تركيب خواهند شد به طوري كه شارپ ترين قسمت هاي هر يك از آنها نشان داده مي شود. عكس بدون هيچ گونه اثري از پراش نور، از جلو تا عقب ۱۰۰% شارپ خواهد شد.
كاربرد در عكاسي شما

شما بايد از تفرق يا پراش نور (diffraction) آگاه باشيد، اما اجازه ندهيد شما را از استفاده از ديافراگمي كه نياز داريد بترساند. به خصوص، هنوز هم جايي براي عكاسي با ديافراگم هاي بسيار كوچك وجود دارد. اثرات پراش نور – اگرچه واقعي هستند – چندان زياد نيستند، و به ياد داشته باشيد كه نمونه هاي بالا اثرات پراش نور را به صورت بزرگنمايي شده نشان مي دهند. اگر به تصاوير اصلي نگاه كنيم، آيا مي توانيد بگوييد كدام يك از آنها با ديافراگم كوچكتر (بسته تر) گرفته شده است؟
[ديافراگم عكاسي]

آيا مي توانيد هيچ تفرق يا پراش نوري اي در اينجا ببينيد؟ در رديف بالا، تصوير سمت چپ در f/22 و تصوير سمت راست در f/8 گرفته شده است. در رديف پايين، تصوير سمت چپ در f/8 و تصوير سمت راست در f/32 گرفته شده است.

آيا مي توانيد در تصاوير بالا پراش نور ببينيد؟ من كه نمي توانم.

نگراني در مورد تفرق يا پراش نور را بايد براي آن مواقعي نگه داشت كه شما مطلقا حداكثر كيفيت تصوير را مي خواهيد، يا مي دانيد كه مي خواهيد يك نسخه بزرگ از تصوير را نمايش دهيد. در غير اين صورت، هنوز هم مي توانيد با ديافراگم هاي كوچك عكس بگيريد و به احتمال زياد متوجه تفاوت آنها نخواهيد شد. به عبارت ديگر، هنوز هم جايي براي f/22 در اين دنيا وجود دارد.

با اين حال، در آن مواقعي كه اين مسئله مهم است، از يك ديافراگم كمي بزرگتر استفاده كنيد. نقطه مطلوب لنز يا ديافراگم بهينه (sweet spot) لنز خود را بشناسيد و از آن تنظيمات استفاده كنيد. با فاصله ابركانوني يا هايپرفوكال آشنا شويد و ببينيد آيا مي تواند در ديافراگم هاي بزرگتر كل تصوير را شارپ نگه دارد. در صورتي كه نتوانستيد اين كار را انجام دهيد، از انباشت فوكوس استفاده كنيد، اين تكنيك شارپ ترين تصاوير ممكن را تضمين خواهد كرد.

نويسنده: جيم همل (Jim Hamel)
منبع:

لنزك

نمونه بالا بر روي يك دوربين فول فريم با يك لنز ۲۴-۱۰۵mm f/4 (لنز مورد علاقه من) با حداقل ديافراگم f/22 گرفته شده است. يك نمونه ديگر را در زير مي بينيد، كه اين بار با يك لنز ۷۰-۲۰۰mm f/2.8 با حداقل ديافراگم f/32 گرفته شده است.آتليه بارداري
[ديافراگم عكاسي]سالن تولد كودك

باز هم، جزئيات f/8 شارپ تر از عكسي است كه با كوچكترين (بسته ترين) ديافراگم گرفته شده است.

با نگاه كردن به اين نمونه ها، مي توانيد ببينيد كه تفرق يا پراش نور (diffraction) فقط يك نظريه نيست، بلكه بر روي عكس هاي شما اثر واقعي دارد.
استفاده از شارپ ترين ديافراگم

خب، پس حالا مي دانيد كه پراش نور يك پديده واقعي است، و بايد از آن اجتناب كنيد. كوچكترين ديافراگمي كه بايد استفاده كنيد چيست؟ و بهترين تنظيمات ديافراگم چيست؟ متاسفانه، هيچ پاسخ قطعي براي اين پرسش ها وجود ندارد. اين به اندازه سنسور و لنز شما بستگي دارد.

براي اين كه ببينيد اين پديده روي لنز و دوربين شما چگونه عمل مي كند، يك تصوير دقيقا يكسان را با تنظيمات ديافراگم مختلف بگيريد (در هر مرحله آن را يك استاپ افزايش دهيد). مطمئن شويد كه از يك سه پايه استفاده كنيد، تا تصاوير شما دقيقا يكسان شوند. علاوه بر اين، مطمئن شويد كه هر بار ديافراگم را تغيير مي دهيد، سرعت شاتر را نيز به همان ميزان افزايش دهيد (طولاني تر كنيد)، تا نوردهي يكسان باقي بماند. بعد از اين كه عكس ها را گرفتيد، آنها را به كامپيوتر منتقل كنيد، بر روي هر يك از آنها زوم كرده، و آنها را با هم مقايسه كنيد.

اگر نمي خواهيد آزمايش كنيد و فقط يك قاعده سريع براي جلوگيري از اثرات پراش نور مي خواهيد، از استفاده از ديافراگم هاي كوچكتر از f/11 يا f/16 بر روي يك دوربين فول فريم اجتناب كنيد (اگر دوربين شما سنسور كوچكتري دارد، پراش نور حتي در ديافراگم هاي بزرگتر نيز به وجود مي آيد). اكثر متخصصان اين محدوده را تقريبا حداكثر در نظر مي گيرند. علاوه بر اين، شارپ ترين ديافراگم براي اكثر افراد حدود f/5.6 – f/8، يا حدود ۲-۱ استاپ كوچكتر از تنظيمات ديافراگم كاملا باز است. در صورت امكان، به طور پيش فرض از يك ديافراگم در اين محدوده استفاده كنيد.

: شارپ ترين ديافراگم لنز شما، كه به عنوان نقطه مطلوب (sweet spot) شناخته مي شود، در فاصله دو يا سه f/stop از بازترين ديافراگم قرار دارد. بنابراين، شارپ ترين ديافراگم بر روي لنزي مثل ۳۵-۱۶ ميليمتر f/4 بين f/8 و f/11 قرار دارد. يك لنز سريعتر، مانند ۱۴-۲۴ ميليمتر f/2.8 داراي يك نقطه مطلوب بين f/5.6 و f/8 است.
به حداكثر رساندن عمق ميدان با ديافراگم هاي بزرگتر

ممكن است برايتان سوال شود كه چطور مي توانيد بدون استفاده از يك ديافراگم خيلي كوچك به يك عمق ميدان بزرگ دست يابيد. به ياد داشته باشيد كه هميشه لازم نيست از كوچكترين ديافراگمي كه لنز شما ارائه مي دهد استفاده كنيد، تا عمق ميدان كافي به دست آوريد. اگر در فضاي باز عكس مي گيريد، كه معمولا جايي است كه يك ديافراگم كوچك و حداكثر عمق ميدان را مي خواهيد، بايد با مفهوم فاصله ابركانوني (hyperfocal distance) آشنا شويد.

فاصله ابركانوني، عليرغم نام پيچيده آن، فقط يك اندازه است كه نشان مي دهد شما چقدر نزديك مي توانيد فوكوس كنيد و همچنان پس زمينه تصوير خود را به ميزان قابل قبولي شارپ نگه داريد. لزوما نيازي نيست از كوچكترين ديافراگم ممكن استفاده كنيد، به خصوص زماني كه با زاويه باز (وايد) عكس مي گيريد. به عنوان مثال، اگر از يك دوربين فول فريم با يك لنز ۲۰mm استفاده مي كنيد، حتي استفاده از ديافراگم f/8 نيز همه چيز را از فاصله ۵٫۵ فوت (۱٫۵ متر) در مقابل شما تا بي نهايت، شارپ نگه خواهد داشت.

اين نشان مي دهد كه هميشه لازم نيست از ديافراگمي مانند f/22 استفاده كنيد. با فاصله ابركانوني آشنا شويد (يا يك جدول فاصله ابركانوني را دم دست خود نگه داريد / يا از يك اپليكيشن مخصوص استفاده كنيد) تا ببينيد ديافراگم خود را چقدر مي توانيد بزرگ كنيد، و در عين حال عمق ميدان را به حداكثر برسانيد.
منبع:

لنزك

شما بيرون در حال عكاسي هستيد و مي خواهيد كل صحنه مقابل خود را واضح و شارپ ثبت كنيد – از آنچه كه مستقيما در مقابل شماست گرفته تا پس زمينه دوردست. شما مي دانيد كه به يك عمق ميدان بسيار بزرگ نياز داريد، و مي دانيد كه براي به دست آوردن آن بايد از ديافراگمي كوچك (بسته) استفاده نماييد كه اين مي تواند منجر به پديده اي به نام تفرق نور يا پَراش نور (diffraction) گردد. در اين مقاله به شما آموزش مي دهيم كه پراش نور چيست؟ و چگونه مي توانيد از تفرق نور يا پراش نور جلوگيري كنيد. بدين منظور نحوه يافتن شارپ ترين ديافراگم يا ديافراگم بهينه (sweet spot) لنز، فاصله ابركانوني و تكنيك انباشت فوكوس براي رسيدن به حداكثر عمق ميدان و شارپنس يا وضوح در عكس به شما آموزش داده مي شود. مطالعه اين آموزش را حتما به شما عزيزان توصيه مي كنيم.

براي رسيدن به وضوح يا شارپنس از پيش زمينه تا پس زمينه عكس، شما كنترل ديافراگم دوربين را به دست مي گيريد و آن را تا f/22 مي بنديد (يا f/32 اگر لنزتان اجازه بدهد). اين كار عمق ميدان شما را به حداكثر مي رساند و باعث مي شود تصوير شما از جلو تا عقب شارپ به نظر برسد.
برگزاري مراسم جشن تولد
درست است؟   عكاسي بارداري
پيش نياز اين آموزش عكاسي

ل: آشنايي با ديافراگم و ضريب اف (f/number) و اينكه ضريب اف هاي كوچك (مثل f/2.8) باز تر هستند و اجازه نور بيشتري را مي دهند، و اينكه ضريب اف هاي بزرگ تر (مثل f/22) بسته تر هستند و اجازه ورود نور كم تري را مي دهند، پيش نياز اين آموزش است.

آنچه در اين مقاله مي آموزيد:

    تعريف تفرق يا پراش نور (diffraction)
    نقطه مطلوب يا ديافراگم بهينه لنز (sweet spot) – شارپ ترين ديافراگم چيست
    محاسبه فاصله ابر كانوني (hyperfocal distance)
    انباشت فوكوس (focus stacking)

پراش نور يا تفرق نور چيست؟

پديده اي در عكاسي به نام تفرق نور يا پراش نور (Diffraction) وجود دارد كه بر تصاوير شما اثر منفي مي گذارد، و زماني به وجود مي آيد كه از ديافراگم هاي كوچكتر استفاده مي كنيد. پراش نور چيست؟ بگذاريد توضيح دهم.

همانطور كه احتمالا مي دانيد، ديافراگم ميزان گشايش دهانه لنز است كه به نور اجازه مي دهد وارد دوربين شود. زماني كه ديافراگم بزرگ (باز) است، نور آزادانه از ميان ديافراگم به سنسور ديجيتال مي رسد. اما هنگامي كه ديافراگم خيلي كوچك (بسته) است، اشعه هاي نور از ديافراگم كوچك بر روي سنسور ديجيتال پخش مي شوند. اين «پخش شدن» مي تواند باعث شود كه اشعه هاي نور به پيكسل هاي رنگي مجاور برخورد كنند. در واقع، پخش شدن باعث مي شود كه نور به پيكسل هاي اشتباه برخورد كند و موجب تاري شود. اين اثر در سنسورهاي ديجيتالي كه تراكم مگاپيكسل بيشتري دارند برجسته تر است، چون آنها پيكسل هاي كوچكتري دارند. شكل زير نحوه كار اين پديده را نشان مي دهد:
[ديافراگم عكاسي]

نتيجه اثر تفرق يا پراش نور در عكاسي شما چيست؟ در يك كلمه: نرمي.

يك عكس گرفته شده در f/22 به اندازه تصويري كه با يك ديافراگم كمي باز تر گرفته شده است، شارپ نخواهد بود. اين نمونه اي از جزئيات دو عكس است كه يكسان هستند، تنها با اين تفاوت كه يكي از آنها در f/8 و ديگري در f/22 گرفته شده است.
[ديافراگم عكاسي]

احتمالا مي توانيد ببينيد كه جزئيات f/8 واضح تر يا شارپ تر از جزئيات f/22 است.
منبع:

لنزك

نقاشي با نور جنبشي
عكاسي كودك در آتليه كودك 
تفاوت بين نقاشي با نور جنبشي (kinetic light painting) و نقاشي با نور معمولي اين است كه در نقاشي با نور جنبشي شما دوربين عكاسي را حركت مي دهيد، در حالي كه در نقاشي با نور معمولي منبع نور را حركت مي دهيد. البته، استفاده از حركات تصادفي دوربين نيز براي اين كار امكان پذير است. با اين حال، بهترين راه يك حركت كنترل شده تر است، و اين به معني چرخش و زوم كردن دوربين مي باشد.

    چرخش دوربين – بسيار شبيه به تكنيك بالا، اما اين روش از زمان هاي نوردهي طولاني تر استفاده مي كند. شما اين بار به يك سه پايه نياز داريد. اين تكنيك شامل چرخش دوربين با يك حركت نرم است، در حالي كه به سه پايه متصل مي باشد.
    زوم كردن دوربين – بعد از زوم دستي، زوم هاي طولاني تر در شب قرار دارند كه با استفاده از سه پايه گرفته مي شوند. براي يادگيري بيشتر در مورد پتانسيل تجربي زوم مي توانيد اين مقاله را بخوانيد.

[سرعت شاتر خلاقانه]

اين نمونه اي از نقاشي با نور جنبشي است. دوربين حول سر سه پايه مي چرخيد.
نوردهي طولاني منظره

استفاده از نوردهي طولاني در عكاسي منظره يك راه عالي براي تفسير صحنه به شيوه اي متفاوت به شما مي دهد. اين هدف در شب به راحتي به دست مي آيد، اما نوردهي طولاني در روز نيز امكان پذير است.

    فيلتر كاهنده نور (ND) – استفاده از يك فيلتر كاهنده نور به شما اجازه مي دهد تا در طول روز نوردهي هاي طولاني بگيريد. اين فيلتر مي تواند با ايجاد ابرهاي در حال حركت و آب ابريشمي، صحنه شما را دگرگون كند. شما به يك فيلتر قوي نياز داريد، بنابراين يك فيلتر ND110 يا ND1000 مورد نياز است.
    ساعت آبي – همانطور كه اكثر عكاسان منظره مي دانند، اين يكي از بهترين زمان ها براي عكاسي است. شما از نوردهي طولاني استفاده مي كنيد، چون سطح نور اينطور مي طلبد. نوردهي طولاني به شما اجازه مي دهد تا عكاسي از رده هاي نور ترافيك را امتحان كنيد.
    عكاسي نجومي – در نهايت، و در منتها اليه عكاسي با نوردهي طولاني، عكاسي نجومي قرار دارد. كساني كه مايل اند از كهكشان راه شيري عكس بگيرند، بسته به تجهيزاتي كه استفاده مي كنند، بايد از زمان هاي نوردهي حدود ۳۰-۲۰ ثانيه استفاده كنند. يك تكنيك محبوب ديگر عكاسي از رده هاي ستارگان است. اين تكنيك مي تواند دنباله اي از نوردهي هاي ۳۰ ثانيه اي انباشت شده بر روي يكديگر باشد. يك راه ديگر استفاده از مُد Bulb، و نوردهي به مدت حداقل ۱۰ دقيقه است!

[سرعت شاتر خلاقانه]

نوردهي طولاني در روزهايي كه ابرها به سرعت حركت مي كنند، آسمان دراماتيكي ايجاد مي كند.
نوبت شماست!

راه هاي زيادي براي استفاده از سرعت شاترهاي خلاقانه وجود دارد. شما هيچ يك از تكنيك هاي بالا را امتحان كرده ايد؟ آيا از تكنيكي استفاده كرده ايد كه متفاوت باشد؟ مثل هميشه، ما مي خواهيم نظرات شما را بشنويم. پس بيرون برويد و استفاده از سرعت شاتر را به روش هاي مختلف امتحان كنيد، و سپس تجربيات خود را در قسمت نظرات با ما به اشتراك بگذاريد.

نويسنده: سيمون باند (Simon Bond)

منبع:

لنزك

عكاسي با نگه داشتن دوربين در دست
سرعت شاتر در جلوگيري از ثبت لرزش دوربين و تاري عكس اهميت زيادي دارد. يك قاعده خوب وجود دارد كه فاصله كانوني شما را به آهسته ترين سرعت شاتري كه مي توانيد در هنگام نگه داشتن دوربين در دست استفاده كنيد، مرتبط مي سازد. البته، افرادي هستند كه دست هاي ثابت تري دارند، و تثبيت كننده تصوير هم مي تواند به شما كمك كند. اين ارتباط اينگونه عمل مي كند و به خاطر سپردن آن آسان است. اگر فاصله كانوني شما ۳۰۰ ميليمتر باشد، براي جلوگيري از لرزش دوربين بايد از سرعت شاتر ۱/۳۰۰ ثانيه يا سريع تر استفاده كنيد. شما مي توانيد از يك سرعت شاتر بسيار آهسته تر در فواصل كانوني بازتر استفاده كنيد، براي مثال در فاصله كانوني ۵۰ ميليمتر سرعت شاتر ۱/۵۰ ثانيه براي جلوگيري از ثبت لرزش دوربين هنگام عكاسي دوربين در دست كافي است.عكاسي نوزاد

[سرعت شاتر خلاقانه]
برگزاري مراسم جشن تولد
پنينگ يك تكنيك عكاسي محبوب است، كه به يك سرعت شاتر آهسته تر نياز دارد.
پنينگ

اين يك تكنيك عالي و نمونه خوبي از نحوه استفاده از سرعت شاترهاي خلاقانه است.

اين تكنيك به يك دست ثابت و بدون لرزش نياز دارد، چون از سرعت شاترهايي استفاده مي كند كه معمولا در هنگام نگه داشتن دوربين در دست استفاده نمي شوند. ايده پشت اين تكنيك اين است كه شما يك شيء در حال حركت را با دوربين خود دنبال مي كنيد، و با يك سرعت شاتر به اندازه كافي آهسته براي تار كردن پس زمينه، عكس مي گيريد. شما مي توانيد هر شيء در حال حركت را از يك عابر پياده گرفته تا يك ماشين مسابقه اي فورمول ۱، دنبال كنيد. يك دوچرخه سوار كه با سرعت ثابتي حركت مي كند، يكي از ساده ترين سوژه ها براي تكنيك عكاسي پنينگ است. كساني كه تازه با اين تكنيك آشنا شده اند بايد اول پنينگ را با يك دوچرخه سوار تمرين كنند. سرعت شاتر حدود ۱/۲۵ ثانيه نقطه شروع خوبي براي تار كردن پس زمينه و در عين حال شارپ نگه داشتن دوچرخه سوار است.


تاري حركتي

يك راهكار ديگر اين است كه اجازه دهيد شيء در حال حركت تار شود و شيء ايستا را شارپ نگه داريد. در اين صورت، بايد به دنبال نشان دادن حركت پس زمينه چيزهايي مانند ماشين ها، قطارها يا اتوبوس ها در مقابل اشياء ايستا باشيد. اين اشياء ايستا مي توانند افرادي باشند كه منتظرند تا از جاده رد شوند، يا كسي كه منتظر اتوبوس يا قطا است. باز هم، سرعت شاتر ۱/۲۵ ثانيه اغلب به اندازه كافي آهسته هست كه شيء در حال حركت را در كادر شما تار كند.
[سرعت شاتر خلاقانه]

اين عكس از داخل يك قطار در حال حركت گرفته شده است. سرعت شاتر آهسته تر تاري حركتي ايجاد كرد.
چرخش دوربين

حتي اگر همه چيز در كادر شما ايستا باشد، هنوز هم مي توانيد احساس پوياتري به عكس بدهيد. با حركت دادن دوربين با يك سرعت شاتر آهسته حدود ۱/۲۵ ثانيه مي توانيد به اين هدف برسيد. با لنزهاي وايد، مي توانيد سرعت شاترهاي حتي آهسته تر را نيز امتحان كنيد. با اين حال، اين ممكن است بر امكان شارپ نگه داشتن بخشي از عكس تاثير بگذارد. ايده پشت چرخش دوربين، تاب دادن دوربين حول يك نقطه مركزي در كادر، در حين گرفتن عكس مي باشد. اين تكنيك را مي توان براي نقاشي با نور جنبشي (Kinetic Light Painting) استفاده كرد، وقتي كه نوردهي هاي حتي طولاني تر مورد نياز است. دستيابي به اين تكنيك مي تواند پيچيده باشد، چون انجام آن هنگام نگه داشتن دوربين در دست سخت است، و اكثر سه پايه ها قابليت چرخاندن دوربين حول يك نقطه مركزي به شكلي كه در اين تكنيك نياز است را ندارند. همچنين بهتر است هنگام گرفتن اين نوع عكس ها از يك لنز وايد استفاده كنيد.
[سرعت شاتر خلاقانه]

زوم كردن راه خوبي براي دادن يك احساس پوياتر به عكس است.
زوم انفجاري

تكنيك عكاسي زوم انفجاري (zoom burst) روش محبوب ديگري براي استفاده از سرعت شاترهاي خلاقانه است. اين تكنيك با هر لنزي كه امكان تغيير فاصله كانوني را به شما بدهد، امكان پذير است. بنابراين، يك لنز كيت براي اين تكنيك به خوبي عمل مي كند. در تكنيك زوم انفجاري امكان عكس گرفتن با نگه داشتن دوربين در دست وجود دارد، اما استفاده از يك سه پايه نتايج بهتري به شما مي دهد. اگرچه شما لنز را حركت مي دهيد و نه بدنه دوربين را، اما هر سه پايه اي به گرفتن اين نوع عكس كمك مي كند. هدف ايجاد حركت با زوم كردن بر روي سوژه اصلي در طول يك نوردهي با طول تقريبا ۱/۲۵ ثانيه است. هر مكاني براي اين نوع عكس مناسب نيست. به عنوان مثال، مكاني كه در آن مقدار زيادي از آسمان پيداست، ممكن است تاري زيادي ايجاد نكند. از طرف ديگر، تونلي با سطوح نور مختلف، مانند رديفي از درختان در بالاي سر گزينه خوبي است.
[سرعت شاتر خلاقانه]

چرخش دوربين مي تواند افكت هاي جالبي ايجاد كند.
سرعت شاترهاي خلاقانه براي نوردهي هاي طولاني

نهايت استفاده از سرعت شاترهاي خلاقانه، نوردهي طولاني است. در اينجا شما به دنبال زمان نوردهي هاي بيش از يك ثانيه هستيد. خلاقيت هاي فوق العاده زيادي در اين زمينه وجود دارد، بنابراين بياييد نگاهي به كارهايي كه مي توانيد انجام دهيد، بياندازيم.
نقاشي با نور

نقاشي با نور (light painting) بسيار سرگرم كننده است، و يكي از خلاقانه ترين تكنيك هايي است كه مي توانيد در عكاسي از آن استفاده كنيد. در اصل دو راه براي نقاشي با نور وجود دارد. اولين روش زماني كاربرد دارد كه منبع نور رو به سمت دوربين نيست، و شما از آن براي روشن كردن يك شيء در كادر استفاده مي كنيد. براي انجام اين كار از منبع نور مانند يك قلم مو استفاده كنيد، و آن را فقط بر روي قسمت هايي بتابانيد كه مي خواهيد روشن شوند. يك راه ديگر براي اين كار اين است كه منبع نور را به سمت دوربين بگيريد. نقاشي با نور مي تواند به سادگي استفاده از يك چراغ قوه باشد. با اين حال، اَشكال جاه طلبانه تر نقاشي با نور شامل استفاده از سيم ظرف شويي، يا لامپ LED است. عكس هاي نقاشي با نور معمولا از نوردهي هاي دو ثانيه اي شروع مي شوند، و اگر از مُد Bulb استفاده مي كنيد، مي توانند چندين دقيقه طول بكشند.

[سرعت شاتر خلاقانه]

شما مي توانيد از نقاشي با نور براي اضافه كردن جذابيت بيشتر به يك صحنه استفاده كنيد.

منبع:

لنزك

مهم ترين تنظيمات دوربين شما سرعت شاتر است، و تسلط بر آن به اندازه تسلط بر ديافراگم مهم است. كنترل سرعت شاتر به شما اجازه مي دهد تا در عكاسي خود خلاق تر شويد. تكنيك هاي هيجان انگيز مانند نقاشي با نور و پنينگ هر دو بر استفاده عكاسان از اين تنظيمات بستگي دارند. در اين مقاله، شما تكنيك هايي كه به يك سرعت شاتر خلاقانه نياز دارند، و نحوه استفاده از آنها در عكاسي خود را ياد خواهيد گرفت. پس بياييد با اين دو سوال كه سرعت شاتر چيست، و چرا مهم است، شروع كنيم.
[سرعت شاتر خلاقانه] آتليه نوزاد

تمام جذابيت اين عكس به لحظه ثبت آن است. من از يك سرعت شاتر سريع براي گرفتن آن استفاده كردم.
سرعت شاتر چيست؟
سالن تولد كودك
سرعت شاتر، مدت زماني است كه سنسور دوربين در معرض نور قرار مي گيريد يا به اصطلاح نوردهي مي شود. نوردهي (exposure) يك عكس وابسته به نور است، و سرعت شاتر كنترل مي كند كه آن منابع نور چه مدت مي توانند عكس را نوردهي كنند. اين به طور كلي بدين معناست كه شرايط روشن تر به معني سرعت شاترهاي سريع، و شرايط تاريك تر به معني سرعت شاترهاي آهسته هستند. سرعت شاتر همچنين با باز يا بسته كردن ديافراگم بر روي لنز، اضافه كردن فيلتر به لنز شما، و در برخي موارد، اضافه كردن نور اضافي به صحنه كنترل مي شود. تكنيك هاي مختلف به سرعت شاتر وابسته اند. بياييد آنها را بر اساس اين كه سرعت شاتر چقدر بايد سريع باشد، تقسيم بندي كنيم.


سرعت شاتر سريع

استفاده از سرعت شاترهاي فوق العاده سريع به شما اجازه مي دهد تا چيزهايي را متوقف كنيد كه ممكن است سريع تر از آن باشند كه چشم بتواند آنها را احساس كند. اين چيزها مي توانند قطرات باران، حيات وحش، يا عكاسي ورزشي باشند.
متوقف كردن حركت

سرعت شاتري كه براي متوقف كردن حركت نياز داريد، بسيار بستگي به آنچه كه از آن عكس مي گيريد دارد. با در نظر گرفتن تصاوير خلاقانه، شما به دنبال متوقف كردن چيزهايي هستيد كه براي چشم غير مسلح بسيار سريع هستند، و از اين رو، جزئيات غير معمولي در عكسي كه گرفته ايد به دست خواهيد آورد. قسمت بعدي يك راهنماي ساده براي استفاده از آن نوع سرعت شاترهاي خلاقانه اي است كه براي متوقف كردن انواع حركات زير به آنها نياز داريد:

    يك دست در حال تكان دادن – سرعت شاتر ۱/۱۰۰ ثانيه براي متوقف كردن اين حركت به اندازه كافي سريع است، براي اطمينان از ۱/۲۰۰ ثانيه استفاده كنيد.
    يك پرنده در حال پرواز – ۱/۲۰۰۰ ثانيه عكس شارپي از يك پرنده در حال پرواز به شما خواهد داد.
    پاشيدن قطرات باران – از يك سرعت شاتر ۱/۱۰۰۰ ثانيه يا سريع تر براي متوقف كردن قطرات آب در حال حركت استفاده كنيد. امكان ثبت قطرات آب در سرعت شاترهاي آهسته تر هم وجود دارد، اما آنها اغلب به جاي خود سرعت شاتر، از يك فلاش استروب براي متوقف كردن آب استفاده مي كنند.

[سرعت شاتر خلاقانه]

متوقف كردن قطرات آب به يك سرعت شاتر سريع نياز دارد.

منبع:

لنزك

اگر تصور كنيم عكاسي محدود به فشردن شاتر و ثبت يك صحنه است ، احتمالا به طور كلي با دنياي عكاسي غريبه ايد . عكاسي از آن هنر هايي است كه در عين حال كه ظاهر ساده اي دارد ، چنان پيچيده و حيرت انگيز است كه براي درك اين حجم از پيچيدگي ، بايد به صورت حرفه اي غرق اين هنر شويد . در ادامه اين تفاسير ، چقدر با ژانر هاي مختلف عكاسي آشنايي داريد ؟

اگر با مفهوم ژانر در هنر آشنا نيستيد بايد بدانيد كه ژانر هنري به معني طبقه بندي آن هنر است. امروزه به بركت ايده هاي خلاقانه و ذهن قدرتمند ، گستردگي در هنر نياز به طبقه بندي به ژانرهاي مختلف را تشديد مي كند . هنر دوربين عكاسي نيز از اين قانون مستثنا نيست و مانند هنرهاي ديگر با رشد متدهاي جديدش نياز به طبقه بندي پيدا كرده است . خوشبختانه دوره حاضر دوره شكوفايي است به طوري كه خلق يك اثر هنري با تلفيقي از چند ژانر اتفاق عجيبي نيست . با اين تفاسير ژانرهاي عكاسي كار را براي هنرمندان آسان تر نموده اند چرا كه هنرمند مي تواند در ژانر متناسب با روحسه و خلق و خويش به فعاليت بپردازد .
عكاسي بارداري در آتليه بارداري
ژانر عكاسي

    در اين ميان يك نكته خيلي مهم وجود دارد ؛ نبايد مفهوم ژانر را با سبك اشتباه بگيريد . براي درك گستردگي اين دو مفهوم ، جالب است بدانيد شما بعنوان يك هنرمند ميتوانيد سبك منحصر به فرد خود را بدون محدوديت در ژانرهاي مختلف پياده سازي كنيد. سبك ها مفهوم شخصي تري نسبت به ژانر ها دارند و در واقع دستتان براي انتخاب سبك بازتر است . سبك هاي معروف معمولا شامل عكاسي سياه و سفيد، آبستره، نوردهي طولاني مدت، عكاسي با قابليت HDR و vintage مي باشد .

آشنايي ژانرهاي مختلف در عكاسي:

محبوب ترين ژانر هاي عكاسي كه از قضا پرطرفدارترين ها نيز مي باشند ، به شرح زير است :

ژانر تبليغاتي:

هدف اصلي در عكاسي با ژانر تبليغاتي ، نمايش و فروش يك محصول است به طوري كه در معرفي آن از بزرگنمايي و اغراق استفاده شده باشد . موارد استفاده عكس هاي تبلبيغاتي در بخش هاي مختلف همچون بروشورها ي تبليغاتي ، مجلات تبليغاتي، فضاهاي تبليغات در سطح شهري و مكان هايي از اين قبيل مي باشد .

ژانر عكاسي تبليغاتي

ژانر پرتره:

به طور كلي عكاسي از چهره اشخاص در ژانر عكاسي پرتره جا داده ميشود. اين ژانر مورد علاقه ي  عكاسان آماتور و حرفه اي است و جزو پر طرفدار ترين ژانر هاي عكاسي است .

 

ژانر صنعتي:

قبل از هرچيز بايد بدانيد عكاسي صنعتي و عكاسي تبليغاتي دو ژانر مجزا مي باشند به طوري كه بر خلاف ژانر تبلغاتي ، در ژانر صنعتي خبري از اغراق و بزرگنمايي نيست و محصول و خدمات يك شركت دقيقا همانطور كه هست به نمايش گذاشته مي شود .

ژانر خبري:

ژانر بعدي ، عكاسي خبري يا فتوژورناليسم مي باشد كه با هدف اطلاع رساني ، شامل زير مجموعه هاي زير است :

    عكاسي مستند
    عكاسي ورزشي
    عكاسي خياباني
    عكاسي پاپاراتزي

ژانر طبيعت:

اين ژانر روح نواز  ،اغلب در فضاي باز و طبيعت انجام مي شود و به ۴ دسته زير تقسيم مي شود :

    عكاسي حيات وحش
    عكاسي زير آب
    عكاسي دريا
    عكاسي ابرها.

ژانر عكاسي از طبيعت

ژانر جنگ:

به تصوير كشيدن درگيري هاي مسلحانه و جنگ در ملل مختلف ، به عهده عكاسان جنگ قرار ميگيرد . عكاسان دفاع مقدس ما ، در اين زمره فعالان در اين ژانر قرار دارند .

ژانر معماري:

براي فعاليت در اين گروه ، سر و كارتان با با معماري ساختمان ها و بناهاي قديم يا جديد است . تصاوير شما بعنوان بانك اطلاعاتي علم معماري به حساب مي آيد .

آشنايي با ژانر عكاسي

ژانر نجوم:

در اين ژانر سر و كارتان با بي كران آسمان است . اين ژانر هيجان انگيز كه از قضا به تجهيزات تخصصي و نسبتا گراني احتياج دارد ، مخاطبان خاص خود را دارد .

ژانر مد يا فشن:

اين ژانر در ارتباط مستقيم با مد روز و طراحي لباس مي باشد كه اغلب در مجلات مد و ژورنال هاي فروشگاهي ، نمونه هايي از آن را ميبينيد.

منبع:

عكاسي