اعداد ديافراگم لنز بسيار متعدد هستند و ساده نيست بتوان تمام آنها را حفظ كرد و به كار گرفت. يك دوربين عكاسي نوزاد در آتليه نوزاد بايد در اين زمينه مسلط باشد تا بتواند عملكرد خوبي از خود نشان دهد. زيرا عدم دانستن و حفظ اعداد مي تواند مشكلاتي را براي افراد به دنبال داشته باشد.
آيا به صورت ذهني مي‌دانيد كه F/2.8 چند برابر F/5.6 نور را به سنسور مي‌رساند؟ آيا مي‌دانيد عدد ديافراگم بعد از ۱۱ چيست؟ با اين فرمول رياضي ساده مي‌توانيد به راحتي تمام اعداد ديافراگم لنز را حفظ كنيد و رابطه‌ي آنها با يكديگر را نيز ياد بگيريد.
پاسخ سوالي كه در بالا مطرح كرديم اين است كه F/2.8 چهار برابر نور بيشتر را نسبت به F/5.6 به سنسور مي‌رساند، زيرا گشودگي آن ۲ استاپ بيشتر است. همان‌طور كه در چارت پايين خواهيد ديد براي حفظ كردن استاپ‌هاي كامل و اعداد ديافراگم لنز كافي است عدد ۱ و ۱٫۴ را به خاطر بسپاريد. توجه داشته باشيد كه هر چه عدد ديافراگم كوچك‌تر باشد نور بيشتري را عبور مي‌دهد و بالعكس.
مضارب ۱ و ۱٫۴ در عدد ۲ را محاسبه نماييد و اعداد به دست آمده را از ۱۰ به بالا گرد كنيد. به اين ترتيب به اعداد زير دست پيدا خواهيد كرد:
۱,۲,۴,۸,۱۶,۳۲,۶۴
۱٫۴, ۲٫۸,۵٫۶,۱۱٫۲(۱۱),۲۲٫۴(۲۲),۴۴٫۸(۴۵)
حالا اين اعداد را به صورت يكي در ميان در كنار هم قرار دهيد. در اين چارت هر عدد نسبت به عدد قبلي دو برابر نور كمتر را عبور مي‌دهد. به طور مثال ديافراگم ۲ نسبت ۱٫۴ دو برابر نور كمتر را عبور مي‌دهد، بنابراين ۵٫۶ شانزده برابر نور كمتري را نسبت به ۱٫۴ عبور مي‌دهد.
اميدواريم كه توانسته باشيم با ارائه‌ي اين چارت به درك بهتر نوردهي و ديافراگم كمك كرده باشيم. حالا كه به خوبي با ميزان تاثير ديافراگم بر روي نوردهي آشنا شديد مي‌توانيد آن را به شكلي بهينه‌تر در تركيب با سرعت شاتر و ايزو مورد استفاده قرار دهيد.
با توجه به اين راهنما به سادگي مي توانيد اعداد را حفظ كنيد.
منبع:
- جمعه ۱۱ خرداد ۹۷ | ۰۱:۱۳ ۱۲ بازديد
- ۱ نظر
5 كار شگفتانگيزي كه مي‌توانيد با تكنيك پنينگ در عكاسي انجام دهيد قسمت سوم
5 كار شگفتانگيزي كه مي‌توانيد با تكنيك پنينگ در عكاسي انجام دهيد قسمت دوم
5 كار شگفتانگيزي كه مي‌توانيد با تكنيك پنينگ در عكاسي انجام دهيد قسمت اول
آموزش اعداد در انگلیسی یکی از مهارت‌های اساسی است که در زندگی روزمره و موقعیت‌های مختلف، از جمله معاملات تجاری، سفر، و محاسبات روزانه، استفاده می‌شود. اعداد انگلیسی از صفر تا نه و سپس اعداد ده تا نوزده را به صورت مستقل نشان می‌دهند. برای اعداد ده و بالاتر، از ترکیب اعداد اصلی استفاده می‌شود. علاوه بر این، در زبان انگلیسی برخی اعداد مخصوص به خود را هم داریم مانند سال‌ها، کد پستی‌ها، و اعداد تلفن.
برای مثال، برای اعداد یک تا ده، از کلمات انگلیسی استفاده می‌شود: one (یک)، two (دو)، three (سه)، four (چهار)، five (پنج)، six (شش)، seven (هفت)، eight (هشت)، nine (نه)، ten (ده). برای اعداد یازده تا نوزده، از ترکیبی از کلمه مربوطه به اعداد اصلی و عبارت "-teen" استفاده می‌شود؛ برای مثال: eleven (یازده)، twelve (دوازده)، thirteen (سیزده)، و الیه.
در اعداد ده و بالاتر، از ترکیبی از اعداد اصلی استفاده می‌شود. برای مثال، بیست (twenty) نشانگر دو ده است، سی (thirty) نشانگر سه ده، و به همین ترتیب. اعداد ده و بالاتر نیز بر این اساس ترکیب می‌شوند تا به اعداد بزرگتر دست یابیم.