عكاسان معروف جهان درباره‌ي اينستاگرام چه مي‌گويند؟ ـ بخش دوم

۴. هميشه به دانشجويانم مي‌گويم كه براي هر كسي مخاطبي وجود دارد، چه آثارش بر ديوار موزه، در رسانه‌اي ديجيتال و يا نمايشگاهي هنري باشد. براي نمايش آثار اكثر مردم، مكاني وجود دارد. وظيفه‌ي هر كسي است كه مخاطبش را پيدا كند و من آن را پيدا مي‌كنم. باور دارم كه بسياري از مردم آن مخاطب را از طريق اينستاگرام پيدا كرده‌اند و آثار بسيار جالبي را خلق كرده‌اند كه اگر به خاطر اين اپليكيشن نبود، چيزي از آن آثار نمي‌شنيديم.
استفن شور
حساب كاربري: stephen.shore
تعداد دنبال‌كننده در اينستاگرام: ۱۵۳ هزار نفر
ميانگين حدودي تعداد لايك در هر پست: ۳۰۰۰ لايك
پاسخ (بدون شماره‌گذاري و به صورت كلي):
در حالي كه گستره‌ي وسيعي از كاربرد‌هاي صحيح براي اينستاگرام وجود دارد، من به ويژه به افرادي علاقه‌مندم كه از اينستاگرام به عنوان رسانه‌‌اي براي بيان خلاق استفاده مي‌كنند. اغلب افرادي كه در اينستاگرام آن‌ها را دنبال مي‌كنم، تصاويري را به اشتراك مي‌گذارند كه با موبايل‌شان و با در نظر داشتن اينستاگرام گرفته‌اند. بنابراين آن‌ها اندازه‎ي تصوير، روشنايي نمايشگري كه منبع نورِ آن در پشت تصوير است و انتشارِ جهانيِ تصوير را در نظر دارند. همراه با اين مسائل، جنبه‌ي ديگري از اينستاگرام كه به نظرم مهم و مؤثر است، كمك براي ايجاد گروه‌هايي با افراد هم نظر است؛ زيرا بعضي مواقع احساس مي‌شود ارتباطاتِ تصويريِ نزديكي بين افراد وجود دارد. من از طريق اينستاگرام دوستاني صميمي‌ پيدا كرد‌ه‌ام. گفتن اين كه هنر يك زبان جهاني است شايد كليشه‌اي باشد، اما واقعا چنين است.عكاسي نوزاد
نوع عكاسي‌اي كه اينستاگرام به آن گرايش دارد، داراي خصلتي يادداشت‌گونه است. اين خصلت يادآور آثار توليد‌شده با دوربين پولارويد اس-ايكس ۷۰ [۲] در دهه‌هاي ۷۰ و ۸۰ ميلادي است‌. عكس‌هاي اين دوربين مربع بودند و اندازه‌اي مشابه تصاوير در گوشي‌هاي همراه (آيفون‌هاي بزرگ) داشتند. با آن دوربين، مردم لحظات گذرايآتليه كودك رويداد‌ها را عكاسي مي‌كردند. واكر اوانز از آن براي عكاسي از علائم موجود در جاده استفاده مي‌كرد. او هيچ‌وقت چنين تصاويري را با دوربين قطع بزرگ ۸ در ۱۰ اينچ خود نمي‌گرفت. از اوايل دهه‌ي هفتاد ميلادي شيفته‌ي اين نوع عكاسي بودم؛ يعني زماني كه مشغول عكاسي براي مجموعه‌ي «ميك-اُ-متيك» و «ظواهرآمريكايي» بودم.
معتقدم كه اينستاگرام تأثير جالبي گذاشت بر كساني كه عكاس نبودند. دوستاني دارم كه شاهد بودم ارتباط تصويريِ به مراتب بيشتري با جهان برقرار مي‌كنند؛ زيرا در حالي كه روز خود را مي‌گذارنند به اين فكر مي‌كنند كه چه تصويري را در اينستاگرام به اشتراك گذارند. من شاهد استفاده‌ي رو به رشد از تصاوير خودآگاه بودم. منظورم تصاويري است كه آگاهي‌ از تصوير بودنِ‌ خود را انتقال مي‌دهند، در واقع اينكه عكس هستند و نه بازنمودي از جهان. براي مثال منظورم عكس‌هايي هستند كه در آن مردم اجسامي را به قصد عكاسي‌شدن نگه داشته‌اند يا عكسي از زمين كه در آن پاي عكاس نيز پيداست.
منبع:
تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.