مزاياي دوربين هاي APS-C قسمت دوم

آيا اين دوربيني با كيفيت عالي بود؟ خب اين دوربين مشكل نويز بيش از حد در ايزوهاي پايين تر داشت (حتي در ايزو ۴۰۰) و به همين دليل است كه همه به ياد مي آورند كه به دوستان كراپ سنسوري خود در مورد «ارتقاء به دوربين هاي فول فريم» توصيه مي كردند، كه پتانسيل كيفيت بيشتري ارائه مي دادند.  عكاسي كودك
برگزاري مراسم جشن تولد
بنابراين هدف اين آموزش اين است: دوربين هاي APS-C مشكل كيفيت داشتند، چراكه سنسورهاي ۲۴ ميلي متري آنها همراه با تعداد بسيار زيادي پيكسل بسته بندي شده بود، درحاليكه طراحي سنسور هنوز در حال توسعه بود. مدت زيادي از آن روزها گذشته است و پيام من به شما ساده است – كيفيت وجود دارد و يك دوربين كراپ سنسور ابزار بسيار مفيدي در بين تجهيزات عكاسي شماست.
چرا به دوربين كراپ سنسور نياز داريد

يك پتانسيل باورنكردني در عكاسي با دوربين هاي كراپ سنسور در كنار دوربين ها و لنزهاي فول فريم وجود دارد. اين چيزي است كه بسياري از ما ناديده مي گيريم، به خصوص در دنياي عكاسي از چشم انداز ها و مناظر. در اينجا به شما مي گوييم كه چرا فرمت APS-C ارزش وقت شما را دارد:
۱
عمق ميدان

ضريب بُرش ۱٫۶x به اين معني است كه يك لنز با تركيب بندي معادل بر روي يك دوربين فول فريم، به يك فاصله كانوني بسيار وايد تر (عريض تر) بر روي يك APS-C نياز خواهد داشت. اجازه دهيد به مقايسه لنز وايد من برگرديم – يك فاصله كانوني ۲۸ ميلي متر بر روي يك دوربين فول فريم، تركيب بندي يكساني با يك فاصله كانوني ۱۷ ميلي متر بر روي يك APS-C دارد.

استفاده از يك لنز ۱۷ ميلي متري به اين معني است كه عمق ميدان به مراتب بيشتري خواهيد داشت، بنابراين حتي اگر تصوير يكسان به نظر برسد، تفاوت بسيار زيادي در عمق ميدان وجود دارد. ديافراگم f11 در ۱۷ ميلي متر، افزايش DOF بسيار زيادي نسبت به f11 در ۲۸ ميلي متر دارد.
[مزاياي دوربين هاي كراپ سنسور]

به اين تصوير فانوس دريايي نگاه كنيد – اين عكس بر روي يك دوربين كانن EOS M3 با استفاده از يك لنز ۱۱-۲۲ ميلي متري در ۱۱ ميلي متر گرفته شده است. عمق ميدان موجود در ۱۱ ميلي متر آنقدر زياد است كه من مي توانستم در ديافراگم f/8 از تنها چند قدم جلوي لنز تا تقريبا ۷۰ متر به سمت بالا از فضاي داخلي عكس بگيرم!

تنها راه به دست آوردن اين تصوير در فوكوس با يك دوربين فول فريم، عكاسي در ۱۷ ميلي متر f/22 بود، يك مزيت بزرگ به دلايل زير:

۱- نور بسيار بيشتري در f/8 وجود دارد، بنابراين سرعت شاترهاي من به مراتب سريعتر هستند.

۲- در نتيجه من مي توانم دوربين را در دست بگيرم – سرعت شاترهاي دوربين هاي فول فريم به طور قابل توجهي افت پيدا مي كند و يك سه پايه ضروري خواهد بود.

۳- در f/22 دوربين فول فريم با پراش نور (diffraction) رو به رو مي شود، كه باعث از دست رفتن كنتراست و وضوح (شارپنس) مي شود.

از آنجا كه بردن سه پايه در اين ساختمان به دليل راه پله هاي تنگ مجاز نبود، بنابراين اتفاق آراء برتري دوربين APS-C نسبت به دوربين فول فريم است.
منبع:

لنزك