آموزش جامع نكات عكاسي از كودكان و نوزادان قسمت سوم

عكاسي از كودكان]
رفلكتور در عكاسي كودك
رفلكتور يك وسيله ي نورپردازي است. در عمل به هر شيء متوسط يا بزرگي كه نور را در خدمت عكاسي بازتاب دهد رفلكتور مي گويند. يك رفلكتور فنري، ساده ترين نوع رفلكتور است كه در اندازه و تنوع مختلف در بازار است. يك ورق يونوليت متوسط يا بزرگ يك رفلكتور كار آمد است. يك ديوار سفيد بزرگ در زمان و زاويه مناسب يك رفلكتور است. يك پارچه ضخيم سفيد يك رفلكتور است و در مواردي پيراهن سفيد يك دست شما براي سوژه هاي كوچك يك رفلكتور است.
حسن رفلكتور اين است كه شما خود نور محيط را بازتاب مي دهيد و اگر درست نورسنجي كرده باشيد ديگر نيازي به محاسبه شدت يا كلوين آن نور نيست (مگر اينكه از سمت طلايي يا رنگ دار آن استفاده كنيد).
البته استفاده از رفلكتور حتما مستلزم مهارت و تجربه است، اما چنين نيست كه شما در روز عكاسي متوجه هيچ نكته اي از آن نشويد. فقط موضوع را ساده نگيريد.
دوري و نزديكي رفلكتور به سوژه، رنگي كه انتخاب مي كنيم، تحدّب و تقعر رفلكتور و در نهايت بزرگي آن همگي اهميت دارند. همچنين به زاويه تابش نور خورشيد و نحوه هدايت آن توجه كنيد. ( قاعده ي زاويه نور و انعكاس در فيزيك)
فلاش
استفاده از فلاش در عكاسي كودك.
عكاسي كودك را به دو سن نوزادي و كودك تقسيم كنيد. عكاسي نوزادي زمان ۶ روزه تا دو سه ماهه را تشكيل مي دهد و عكاسي كودك، پنج شش ماه تا چند سال.
ابتدا بدانيد كه فلاش براي چشم باز نوزاد ممنوع است. عكاسي از نوزاد را فقط و فقط در حالت خواب انجام دهيد.
 در اين حالت نيز حتما از سافت باكس هاي بزرگ – فاصله ي يك و نيم متر به بالا از نوزاد – و يا نور ديفيوز شده (پخش شده) استفاده كنيد. مثلا فلاش را به سمت سقف بچرخانيد و از نور غير مستقيم فلاش براي سوژه استفاده كنيد. دقت كنيد كه سقف سفيد رنگ باشد وگرنه عكس شما تم رنگي مي گيرد.
اما استفاده از فلاش براي كودكان داستان ديگري دارد.
اين موضوع را به دو قسمت تقسيم كنيد. استفاده از فلاش در استوديو كودك يا فضاي داخلي و استفاده از فلاش در عكاسي كودك فضاي باز.
در عكاسي استوديو شما بين يك تا شش نور استفاده مي كنيد.بهترين آتليه كودك
نوع اول عكاسي تك نور است. معمولا براي پرتره ها استفاده مي شود و به نوعي عكاسي از كودكان به سبك عكاسي بزرگسال است. معمولا يك سمت سوژه كاملا تيره و يك سمت سوژه نور دارد.آتليه كودك
نوع ديگر آن عكس هاي ضد نور (سيلوئت) است. نياز به پس زمينه روشن داريد و سوژه ي تاريك! معمولان در اين نوع عكاسي دو نور به پس زمينه مي تانبد و سوژه در محيط بدون نور نزديك به شماست. اگر سافت باكس خيلي بزرگ داريد خود سافت باكس مي تواند به سمت دوربين گذاشته و رو به دوربين به عنوان پس زمينه استفاده شود. يا اينكه سوژه منبع نوري را پوشانده است و نور به سمت دوربين مي تابد.

 نوع دوم عكاسي با نور كامل است. نور كامل شامل: نور پس زمينه، نور هد، نور اصلي و نور پوشاننده است. اين نوع تصاوير داراي نور كامل و فاقد سايه هاي تند اند.

عكاسي با فلاش در فضاي باز
خوب چالش اصلي اينجاست. نور محيط ثابت است و شما تصرفي در مورد آن نداريد. يعني نور خورشيد را نمي توانيد كم يا زياد كنيد يا زاويه آن را بچرخانيد. پس بايد واقع بين باشيم. بايد بر مبناي نور محيط نورسنجي كنيم و سپس نور فلاش را به عنوان نور كمكي در صحنه اضافه كنيم.

منبع:

لنزك