آموزش محدوده تُن ها در عكاسي

 درك محدوده تُن ها به آموزش عكاسي شما كمك خواهد كرد – از اين رو مطالعه اين مقاله را به همه لنزكي ها توصيه مي كنيم. مانند اكثر مفاهيم در عكاسي، لازم است كه درك درستي از محدوده تُن ها (Tonal range) در عكس هاي خود داشته باشيد. شما بايد از اين دانش براي بهبود مهارت هاي تكنيكي خود استفاده كنيد و همچنين بايد بدانيد چه موقع قوانين را به نفع تحقق ديدگاه خلاقانه خود بشكنيد. محدوده تُن ها در عكاسي چيست؟
همانطور كه ما در مسيرهاي خاص خود پيشرفت مي كنيم، ممكن است مواقعي باشد كه حتي باملاحظه ترين افراد هم به برخي چيزها توجه نكنند. المان هاي ساده گاهي اوقات در ابتدا ناديده گرفته مي شوند – مانند يك سه پايه لق (غير ثابت)، يا فراموش كردن و عكاسي با تنظيمات قبلي دوربين.
گاهي مفاهيم تكنيكي عكاسي ما اشتباه درك شده، اشتباه تفسير مي شوند، يا بدتر – كاملا فراموش مي شوند. اين مشكل به سطح مهارت ربطي ندارد و عكاسان حرفه اي و كساني كه براي سرگرمي عكاسي مي كنند را به يك اندازه تحت تاثير قرار مي دهد.برگزاري مراسم جشن تولد آتليه نوزاد

به عنوان مثال بلوك اصلي ساختمان هر عكس را در نظر بگيريد؛ نور. در عصر ديجيتال پس پردازش بسيار انعطاف پذير ما، گاهي اوقات ممكن است فراموش كنيم كه چه اتفاقي براي ميزان روشنايي تصاوير ما مي افتد.

عكس هاي ما نمايش كنتراست (تضاد) بين نور و تاريكي هستند، اما فاصله بين اين دو تقريبا بي حد و مرز است.
سخن كوتاهي در مورد محدوده تُن ها
تمام چيزي كه ما امروز در اين آموزش عكاسي در مورد آن صحبت مي كنيم، محدوده روشنايي از تاريكي كامل تا روشنايي كامل است كه به آن محدوده تُن ها (Tonal range) گفته مي شود. محدوده بين سطوح روشنايي مختلف در عكس هاي ما درجه كنتراست (تضاد بين روشنايي و تاريكي) آن را تعيين مي كند. نگاهي به اين مقياس تُن بياندازيد:
[محدوده تن ها در عكاسي]
ما از تاريكي كامل (سياه) در سمت چپ به روشنايي كامل (سفيد) در سمت راست مي رسيم. اين مقياس هم براي عكس هاي رنگي و هم سياه و سفيد استفاده مي شود. حالا، بياييد در مورد هر يك از اين مقادير و ارتباط آنها با عكاسي شما صحبت كنيم.
هايلايت ها

من هميشه به هايلايت ها (Highlights) به عنوان روشن ترين بخش هاي يك تصوير فكر مي كردم. اما در واقع، هايلايت ها را مي توان قسمت هايي از عكس در نظر گرفت كه شامل مقادير روشنايي زيادي هستند، اما هنوز هم جزئيات قابل توجهي دارند (سفيد بدون جزئيات نيستند). اين يك نمونه از مقادير روشنايي هايلايت است:
[محدوده تن ها در عكاسي]
توجه داشته باشيد كه اگرچه اين نواحي روشن هستند، اما هنوز هم كمي بافت و جزئيات قابل تشخيص در داخل قسمت هاي روشن وجود دارد. اگر مي خواستيم نوردهي را در دوربين يا با پس پردازش افزايش دهيم، آنقدر روشن مي شد كه جزئيات را به طور كامل از دست مي داد، كه ما را به نكته بعدي مي رساند.
قسمت هاي سفيد
اگر ما روشنايي را تا اندازه اي افزايش دهيم كه هايلايت ها بيش از حد روشن شوند (كه جزئيات قابل مشاهده نباشند)، در اين صورت سفيد كامل (Whites) داريم.
حتي اگر ناحيه سفيد به رنگ سفيد به نظر نرسد، ممكن است به دليل فقدان جزئيات، يك «ناحيه سفيد» كلي در نظر گرفته شود. در زير يك نمونه روشنايي كه سفيد كامل در نظر گرفته مي شود، نشان داده شده است:
[محدوده تن ها در عكاسي]
بسته به عكس شما، افزايش نوردهي تا نقطه سفيد شدن ممكن است مطلوب باشد يا نباشد. ما همانطور كه درباره ارتباط محدوده تُن با ايجاد تصاوير بحث مي كنيم، در اين مورد نيز بيشتر صحبت خواهيم كرد.
تُن هاي مياني
تُن هاي مياني (Midtones) دقيقا همان چيزي است كه از نامش مشخص است – تمام مقادير روشنايي كه تاريك يا روشن نيستند تُن مياني در نظر گرفته مي شوند. اكثر اوقات نورسنج دوربين ما در «مُد خودكار» تلاش مي كند تا براي رسيدن به اين روشنايي متوسط نوردهي كند.
[محدوده تن ها در عكاسي]
در حالي كه تُن هاي مياني كمك مي كنند تا مطمئن شويد كه اطلاعات زيادي در يك تصوير وجود دارد، اما تصويري كه تنها داراي تُن هاي مياني باشد فاقد پويايي است.
سايه ها
قسمت هايي كه به صورت سايه ظاهر مي شوند، ارتباط نزديكي با هايلايت ها دارند، البته در جهت عكس. سايه ها (Shadows) قسمت هايي از يك عكس هستند كه تاريك اند اما هنوز هم داراي سطحي از جزئيات مي باشند (سياه كامل نيستند).
عكس بالا يك نمونه عالي از اطلاعات بيشتر در قسمت هاي سايه است، بنابراين بياييد يك بار ديگر از آن استفاده كنيم:
[محدوده تن ها در عكاسي]
اين قسمت هاي تاريك تر هنوز هم اطلاعاتي دارند كه بيننده بتواند ببيند. با اين حال، اگر آنها را تاريك تر كنيم تا جايي كه جزئيات از دست بروند يا «بسوزند»، آن وقت… درست حدس زديد، مقدار روشنايي آنها كاملا سياه مي شود.
قسمت هاي سياه
هر بخشي از يك عكس كه روشنايي صفر داشته باشد، سياه (Black) در نظر گرفته مي شود. درست مانند قسمت هاي كاملا سفيد، لازم نيست اين نقاط در تصاوير ما كاملا بدون رنگ باشند تا سياه خالص در نظر گرفته شوند.
بياييد نگاهي به برخي از سايه هايي كه كاملا سوخته اند و هيچ جزئياتي ندارند بياندازيم:
[محدوده تن ها در عكاسي]
قسمت هاي كاملا سياه آنقدر تاريك هستند كه نمي توانيد هيچ چيزي ببينيد. آنها را «سايه هاي تاريك» در يك عكس در نظر بگيريد. وجود اين قسمت ها در تصوير شما لزوما چيز بدي نيست، بنابراين بياييد در مورد آنها صحبت كنيم.
مقادير روشنايي و شما
اگر تا به حال در ميان عكاسان گفتگويي در مورد مناسب بودن سطح روشنايي در يك عكس داشته ايد، مي دانيد كه در اين زمينه اختلاف نظر وجود دارد. بعضي از عكاسان احساس مي كنند كه تصاوير نبايد هيچ قسمت كاملا سياه يا كاملا سفيدي داشته باشند – كه تمام قسمت هاي عكس بايد سطحي از جزئيات را به بيننده ارائه دهند.
[مدوده تن ها در عكاسي]
با اين حال، برخي ديگر ادعا مي كنند كه سوختن يا زياد شدن بيش از حد برخي مقادير روشنايي، به خاطر كنتراست، كاملا خوب است. انجام اين كار بدين معني است كه يك ناحيه كاملا سياه و كاملا سفيد وجود داشته باشد، به طوري كه تمام مقادير روشنايي ديگر جايي بين اين دو مقدار مطلق قرار گيرند.
بايد به خاطر داشته باشيم مواقعي وجود دارد كه يك سايه سوخته يا يك هايلايت فوق العاده روشن همان چيزي است كه براي آوردن يك عكس به خانه نياز داريد.
[محدوده تن ها در عكاسي]
سخن آخر
به نظر من چيزي به عنوان يك تكنيك مشخص براي هر عكسي كه مي گيريد، وجود ندارد. شايد اين مسئله ساده به نظر برسد، اما به راحتي ممكن است اهميت اين كه چطور سطوح روشنايي مختلف بر يك تصوير تاثير مي گذارند را ناديده بگيريم. بياييد چيزهايي كه در مورد مقادير روشنايي ياد گرفتيم را سريع مرور كنيم:
    هايلايت ها – قسمت هاي روشن در يك عكس كه هنوز هم داراي جزئيات مي باشند.
    قسمت هاي سفيد – قسمت هاي بيش از حد روشن كه در آن مطلقا هيچ اطلاعاتي (جزئياتي) باقي نمانده است.
    تُن هاي مياني – اين تُن ها نه سايه هستند و نه هايلايت، بلكه يك مقدار روشنايي متوسط هستند.
    سايه ها – قسمت هاي تاريك تر تصوير كه هنوز هم داراي جزئيات مي باشند.
    قسمت هاي سياه – بخش هاي تاريك كاملا «سوخته» يك عكس كه مطلقا هيچ جزئياتي ندارند.

منبع:

لنزك