نحوه عكسبرداري از آسمان شب

آسمان شب سوژه جذابي براي عكسبرداري بوده و مي توان آن را گزينه مناسبي دانست كه بسياري سعي مي كنند به بهره گيري اين آسمان زيبا تاريك و پر ستاره بپردازند و آن را ثبت كنند.

در طول سال گذشته، من طرفدار پر و پا قرص عكاسي شبانه و آسمان شب شده ام. من هميشه از آن لذت مي بردم، اما زادگاه من در نروژ مناظر چندان جالبي ندارد. بنابراين من به ندرت براي بيرون رفتن در طول شب به خودم زحمت مي دادم – مگر اين كه نمايش نادري از نورهاي شمالي (شفق قطبي) يا بارش شهابي اتفاق مي افتاد. با اين حال، بعد از نقل مكان به شمال اسپانيا، بيشتر و بيشتر وقتم را صرف عكاسي از ستارگان كردم. چيزي كه براي چشم غير مسلح كاملا سياه و تاريك به نظر مي رسد، مي تواند در پشت دوربين يك منظره زيبا باشد. در اين مقاله، من نكات و ترفندهايي در مورد نحوه عكاسي بارداري در آتليه بارداري از حالت هاي مختلف آسمان شب، از جمله كهكشان راه شيري، ماه نو، يا بارش شهابي به اشتراك خواهم گذاشت.
تنظيمات دوربين براي عكاسي در شب

نور مهم ترين بخش عكاسي است؛ بدون نور، هيچ عكسي نمي توان گرفت. در طول شب هوا تاريك و نور كم است، كه عكاسي را چالش برانگيز مي كند. در حقيقت، براي ثبت يك تصوير در طول شب، شما به احتمال زياد مجبوريد كمي از كيفيت تصوير را فدا كنيد – استفاده از يك ديافراگم باريك و ايزوي كم را فراموش كنيد.

برخلاف عكاسي منظره معمولي، عكاسي در شب براي ثبت نور كافي جهت نوردهي درست صحنه، به تنظيمات كمتري نسبت به حالت ايده آل نياز دارد. از آنجا كه نور زيادي وجود ندارد، اين به معني باز كردن ديافراگم، افزايش ايزو و طولاني كردن زمان نوردهي (سرعت شاتر) است.

براي هر سناريو يك تنظيمات درست منحصر به فرد وجود ندارد، زيرا اين امر به عوامل بسياري (مانند روشنايي ماه) بستگي دارد. اما به عنوان يك قاعده كلي، شما بايد از بازترين ديافراگمي كه لنزتان اجازه مي دهد براي ثبت جزئيات آسمان به دقيق ترين شكل ممكن استفاده كنيد. لنزهايي كه ديافراگم f/2.8 دارند، در ميان عكاسان شب و ستارگان بسيار محبوب هستند و اگر لنز شما اجازه چنين ديافراگم بازي را مي دهد، اين جايي است كه بايد از آن شروع كنيد.
ايزو و سرعت شاتر

ايزو نيز بايد براي عكاسي در شب مقدار زيادي افزايش داده شود. براي عكاسي منظره معمولي، من هميشه بر اهميت عكاسي با كمترين ايزوي ممكن تاكيد مي كنم. با وجود اين كه ما هنوز هم مي خواهيم با كمترين تنظيمات ممكن عكس بگيريم، اما اكنون بايد حداقل ايزوي ۱۶۰۰ را در شب در نظر بگيريم. استفاده از ايزوي ۳۲۰۰ يا ۶۴۰۰ در طول شب غير معمول نيست. با اين حال، براي حفظ بيشترين كيفيت ممكن، سعي كنيد از پايين ترين گزينه ممكن استفاده كنيد.

انتخاب سرعت شاتر كمي مشكل تر است، زيرا به فاصله كانوني لنز شما بستگي دارد، اما من توصيه مي كنم كه طولاني تر از ۳۰ ثانيه نباشد، مگر اين كه بخواهيد از رد ستارگان عكس بگيريد (بعدا در همين مقاله دوباره به اين موضوع خواهم پرداخت). هنگام انتخاب سرعت شاتر، قانون ۵۰۰ دستورالعمل خوبي است. در واقع، ۵۰۰ را تقسيم بر فاصله كانوني لنزي كه در حال استفاده از آن هستيد بكنيد، تا حداكثر سرعت شاتري كه مي توانيد استفاده كنيد (براي اجتناب از ايجاد رد ستارگان)، به دست آوريد. اگر از يك دوربين كراپ سنسور استفاده مي كنيد، بايد فاصله كانوني معادل يك لنز فول فريم را محاسبه كنيد (به عنوان مثال، ۲۰mm در كراپ سنسور = ۳۰mm. ثانيه ۵۰۰/۳۰ = ۱۶٫۶).

به خاطر داشته باشيد كه سه پايه براي عكاسي در شب براي به دست آوردن يك تصوير واضح و شارپ ضروري است. ثابت نگه داشتن دوربينتان در دست براي چند ثانيه امكان پذير نيست!
برنامه ريزي براي عكاسي از آسمان شب

جستجو در طول شب مي تواند دشوار باشد، بنابراين اغلب خوب است كه قبل از رفتن به محل عكاسي در تاريكي، خودتان را با آن منطقه آشنا كنيد. مي دانم كه اين كار هميشه امكان پذير نيست، اما حداقل از يك اپليكيشن مانند PhotoPills براي يادگيري فاز (وضعيت) ماه، موقعيت آن، و همچنين زمان طلوع و غروب خورشيد و ماه و هر چيزي ديگري كه مربوط به عكاسي شما باشد، استفاده كنيد. هرچه بيشتر آماده باشيد، شانس بيشتري براي گرفتن يك عكس عالي خواهيد داشت.

عكاسي: براي محاسبه طلوع و غروب خورشيد (اينجا كليك نماييد) و براي فاز و زمان طلوع و غروب ماه از اين ابزار استفاده نماييد. كافيست شهر خود را در كادر مربوطه وارد نماييد.

بياييد آنچه را كه بايد قبل از بيرون رفتن براي عكاسي بدانيد، خلاصه كنيم:

زمان گرگ و ميش
زمان تاريكي دريايي و نجومي
فاز ماه
موقعيت ماه در آسمان
زمان طلوع و غروب ماه
زماني كه كهكشان راه شيري قابل مشاهده است (در صورت امكان)
موقعيت كهكشان راه شيري (در صورت امكان)

تمام اين اطلاعات را مي توانيد به سادگي در اپليكيشني مانند PhotoPills يا با يك جستجوي آنلاين سريع پيدا كنيد.
ايده هاي كلي براي عكاسي در شب

اگر هدف شما عكاسي از ستاره ها و آسمان طبيعي شب باشد، گمان مي كنم كه مي خواهيد بيشترين تعداد ستاره ممكن را ببينيد. براي به دست آوردن بهترين نماي ممكن از ستاره ها، شما بايد خودتان را در مكاني قرار دهيد كه از شهرهاي بزرگ و آلودگي نوري دور باشد.

نمايش ظريف نورهاي شمالي در لوفوتن

وب سايت ها و نقشه هايي مانند DarkSiteFinder براي جستجوي مناطق داراي آلودگي نوري كمتر منابعي عالي هستند. اگر شما نزديك يك شهر بزرگ زندگي مي كنيد، احتمالا بايد كمي بيشتر از كسي كه نزديك يك شهر كوچك زندگي مي كند، سفر كنيد (از شهر دور شويد). فيلترهايي مانند NiSi’s Natural Night Filter وجود دارند كه به كاهش آلودگي نوري كمك مي كنند، اما به طرز جادويي همه آنها را از بين نخواهند برد و يك آسمان پر ستاره به شما نخواهند داد – تنها رنگ آلودگي نوري را خنثي مي كنند.

براي به دست آوردن بيشترين جزئيات در آسمان شب، اجتناب از هفته هايي كه به ماه كامل نزديك تر هستند نيز ايده آل است. در طول اين دوره، آسمان روشن تر است و ستاره هاي كمتري هم براي دوربين و هم چشم غير مسلح قابل مشاهده هستند. با اين حال، اين بدان معني نيست كه شما بايد در خانه بمانيد؛ در طول ماه كامل نيز سوژه هاي بسيار جالبي وجود دارند.
كهكشان راه شيري

نروژ براي نورهاي شمالي، شب هاي تاريك و پر ستاره، و در كل مناظر زيبا شناخته شده است، اما چيزي كه ما نداريم، كهكشان راه شيري است. اجازه دهيد كمي دقيق تر بگويم؛ مركز كهكشاني (روشن ترين قسمت قابل مشاهده كهكشان راه شيري كه در اكثر تصاوير مي بينيد) هيچ وقت در نروژ قابل مشاهده نيست – ما تنها لبه هاي آن را مي بينيم. بنابراين، شما مي توانيد هيجان مرا هر بار كه شانس عكاسي از مركز كهكشاني و كهكشان راه شيري به زيباترين شكل پيدا مي كنم، تصور كنيد.

تكنيك هاي عكاسي براي عكاسي از كهكشان راه شيري بيشتر شبيه به انواع ديگر عكاسي در شب مي باشند. شما بايد از يك ديافراگم باز، ايزوي بالا و يك سرعت شاتر حداكثر ۳۰ ثانيه استفاده كنيد. من متوجه شده ام كه يك ايزوي كمي بالاتر و يك سرعت شاتر حدود ۲۵ ثانيه (در هنگام عكاسي در ۱۴mm @f/2.8) بيشترين ميزان جزئيات را در هنگام عكاسي از كهكشان راه شيري به شما مي دهد. با استفاده از يك سرعت شاتر كُندتر، دوربين شروع به ثبت حركت هاي جزئي در ستارگان (به دليل چرخش زمين) كرده و كم كم تار مي شود.

همچنين بهتر است كه از كهكشان راه شيري در طول ماه نو يا قبل از اين كه ماه بالا بيايد، عكس بگيريد. هرچه آسمان تاريك تر باشد، شما ستاره هاي بيشتري را مي بينيد و كهكشان راه شيري جزئيات بيشتري خواهد داشت.
عكاسي از بارش شهابي

هر بار كه يك بارش شهابي اتفاق مي افتد، مانند بارش شهابي برساوشي (پرسيدز) اخير، من آرزو مي كنم كه آسمان صاف باشد. هيچ چيزي جادويي تر از بيرون بودن در تاريكي، و نگاه كردن به ده ها يا حتي صدها ستاره دنباله دار در عرض چند ساعت نيست.

از آنجا كه اكثر ستاره هاي دنباله دار تنها يك يا دو ثانيه دوام دارند، ثبت آنها در يك تصوير مي تواند سخت باشد. به منظور ثبت بيشترين تعداد ممكن از آنها، من دوربينم را بر روي عكاسي با وقفه زماني (interval shooting) تنظيم كرده و اجازه مي دهم به طور پيوسته عكس بگيرد. براي ثبت ستاره هاي دنباله دار حتي كوچكتر، من سرعت شاتر را تا حدود ۱۵ ثانيه افزايش مي دهم (بسته به روشنايي شب).
عكاسي از رد ستارگان

با توجه به چرخش زمين، زماني كه سرعت شاتر خيلي طولاني مي شود، دوربين شما حركت را در ستاره ها ثبت مي كند. اين يك آسمان تار و نرم ايجاد مي كند و ديدن آن مي تواند كاملا ناخوشايند باشد.

با اين حال، اين چيزي است كه شما بايد به عنوان يك مزيت از آن استفاده كنيد، به جاي اين كه آن را به عنوان يك مشكل ببينيد. با طولاني كردن سرعت شاتر به چند دقيقه يا حتي يك ساعت (اين به شما اجازه مي دهد تا از يك ايزوي پايين و ديافراگم كوچك استفاده كنيد اما ممكن است به پيكسل هاي سوخته منجر شود) قادر به ثبت آنچه كه تحت عنوان رد ستارگان شناخته شده است، مي باشيد. اين افكت مي تواند واقعا جالب باشد اما مطمئن شويد كه سرعت شاتر به اندازه كافي طولاني باشد تا ستاره ها تار به نظر نرسند.

ستارگان بر فراز صحراي بزرگ آفريقا – عكس از ويراستار dPS، دارلين هيلدبرنت (Darlene Hildebrandt). مجموعه نوردهي هاي ۳۰ ثانيه اي در ۴۵ دقيقه، انباشته شده با استفاده از StarStax، تركيب شده با چند تصوير نقاشي شده با نور از چادر.

همچنين مي توانيد يك مجموعه تصوير را با استفاده از يك سرعت شاتر كوتاه تر ثبت كرده و آنها را در فتوشاپ يا نرم افزاري مانند StarStax با هم تركيب كنيد.
فاز ماه كامل و ماه روشن

همانطور كه قبلا اشاره كردم، شب هايي كه ماه كوچك است، بهترين زمان براي عكاسي در شب مي باشد، چون در اين زمان شما بيشترين تعداد ستاره را خواهيد ديد. با اين حال، وقتي ماه بالاست، هنوز هم تصاوير جالب زيادي براي گرفتن وجود دارد.

اول از همه، از آنجا كه ماه يك منبع روشن نور است، مي توانيد با استفاده از يك ايزوي كمي پايين تر يا ديافراگم بسته تر كار را انجام دهيد. همچنين پيدا كردن يك تركيب بندي مناسب مي تواند آسان تر باشد، چون منظره روشن تر است. از اين نور به نفع خود استفاده كرده و به سايه ها در منظره توجه كنيد. شايد ماه يك كوه را روشن مي كند؟ شايد يك بازتاب خوب در يك درياچه ايجاد مي كند؟ در طول اين مدت، تركيب بندي تصويرتان به گونه اي كه منظره بيشتري نسبت به آسمان در آن گنجانده شده باشد مي تواند عاقلانه باشد، چون اينجاست كه جالب ترين چيزها اتفاق مي افتند.

من شخصا ترجيح مي دهم زماني از ماه عكس بگيرم كه موقعيت پاييني در آسمان دارد، چون به نظر من سايه ها در آن زمان جالب تر هستند. نكته: به همين دليل است كه طلوع و غروب خورشيد براي عكاسي منظره در روز بهترين گزينه هستند.
نتيجه گيري

آيا قبلا عكاسي در شب را امتحان كرده بوديد؟ اگر نه، دوربين و سه پايه خود (و شايد يك دوست براي همراهي) را برداشته و بيرون برويد و آن را امتحان كنيد. هر نكته ديگري كه در مورد عكاسي در شب مد نظر داريد را در قسمت نظرات به اشتراك بگذاريد. ما دوست داريم از شما بشنويم.

قطعا تماشا تصاوير مي تواند جالب توجه باشد و لذت آفرين.

نويسنده: كريستين هويبرگ (Christian Hoiberg)

منبع:

عكاسي