آموزش عكاسي منظره: 3 نكته حرفه اي تركيب نوردهي

 شما چطور كاري مي كنيد كه تصوير يك كوه براي بيننده همانقدر بزرگ به نظر برسد كه شما مي بينيد؟ چطور از شر نويز در تصاوير منظره شب خود خلاص مي شويد؟ چطور مي توانيد همه چيز را در فوكوس عالي و بي نقص از جلو به عقب به دست آوريد؟ عنوان اين مطلب را مي توان ۵ كاري كه شما نمي توانيد در يك عكس انجام دهيد نيز ناميد، چون هر كدام از تكنيك هاي زير به شدت به لايه بندي نوردهي هاي چندگانه بستگي دارد. اما اينها تكنيكي هايي هستند كه من اغلب براي تبديل ديدگاهم و سوالاتي مانند موارد فوق به واقعيت از آنها استفاده مي كنم. بياييد شروع كنيم!

تكنيك هاي تركيب نوردهي مطرح شده در اين آموزش، به صورت كلي توضيح داده شده اند. براي اينكه بتوانيد آموزش بيشتري با جزئيات بيشتر كسب نماييد، نام هر تكنيك به انگليسي آورده شده كه بتوانيد در Youtube جستجو نماييد.
۱
فوكوس كامل از طريق انباشت فوكوس

نام انگليسي: focus stacking

با تكنيكي كه ريشه در عكاسي ماكرو دارد شروع مي كنيم، كه سوژه را شارپ ثبت كرده و پس زمينه مات را حفظ مي كند. اما اگر بخواهيد پس زمينه نيز شارپ باشد چه طور؟ اينجاست كه به سراغ عكاسي منظره مي رويم. با انباشت فوكوس، مي توانيد همه چيز را با نوردهي هاي چندگانه فورا اصلاح كنيد.

استفاده از يك سه پايه محكم و عكاسي بارداري در آتليه بارداري با يك ريموت كنترل تضمين مي كند كه دوربين حركت نكند. براي به دست آوردن بهترين نتايج، تمام تنظيمات روي دوربين نيز بين عكس ها بايد دقيقا يكسان باشد: تراز سفيدي (قابل اصلاح در پس پردازش هنگام عكاسي با فرمت RAW)، سرعت شاتر، ايزو و ديافراگم.

تنها تفاوت عكس ها، فاصله فوكوس است. با تنظيم فوكوس بر روي نزديك ترين شيء در صحنه شروع كرده و منتظر بمانيد تا باد فروكش كند (در صورت امكان). ريموت كنترل را فشار دهيد و فوكوس را كمي دورتر بر روي صحنه تنظيم كنيد. اين روند را تكرار كنيد تا زماني كه به فاصله فوكوس بي نهايت برسيد.
[تركيب نوردهي]

خرابه هاي Eastwatch، اثر دنيل لان

آيا مي توانيم بدون اين تكنيك اين كار را انجام دهيم؟

البته. لنز وايد خود را بر روي f/22 قرار دهيد، آن را بر روي فاصله ابر كانوني اش تنظيم كنيد و آن وقت همه چيز بايد شارپ شود. درست است؟

خب، به اين سادگي نيست. بستن ديافراگم اثرات جانبي نامطلوبي دارد. اول از همه، شما اجازه ورود نور كمتري را به داخل دوربين خواهيد داد. در همان ايزو، اين امر زمان نوردهي (سرعت شاتر) را طولاني خواهد كرد. حتي با كوچكترين نسيمي، المان هاي ظريف پيش زمينه مانند گل ها، علف ها و سرخس ها مطمئنا تكان مي خورند و در واقع باعث مي شوند كه پيش زمينه كمتر از مثلا f/7.1 شارپ به نظر برسد.

آيا تا به حال عبارت نقطه بهينه لنز (sweet spot) را شنيده ايد؟ اين ديافراگمي است كه در آن لنز شما كمترين ميزان ابيراهي را ايجاد مي كند، در حاليكه انكسار (شكست) را حداقل نگه مي دارد؛ معمولا يك تا دو استاپ كمتر از ديافراگم كاملا باز. هرچند، در f/22 انكسار (diffraction) نقش تعيين كننده اي در شارپ بودن تصوير شما دارد.
[تركيب نوردهي]

دريچه، اثر دنيل لان

چرا اين تكنيك مفيد است؟

از آنجا كه انباشت فوكوس در نقطه مطلوب لنز شما بسيار مفيد خواهد بود، حتي ارزان ترين لنز هم به نظر مي رسد كه تصاوير بسيار شارپي مي گيرد، و در ديافراگم هاي كوچكتر با عكس هاي تكي رقباي گران قيمت خود رقابت مي كند. اما از آنجا كه انكسار يك ويژگي فيزيكي مربوط به نحوه برخورد نور به سنسور است، حتي شارپ ترين لنزهاي موجود هم نمي توانند در حداقل ديافراگم خود اينقدر شارپ باشند.
۲
نوردهي آنطور كه در HDR با چشم انسان ديده مي شود

نام انگليسي: HDR

البته يك تكنيك تركيب نوردهي آشناتر، عكاسي با محدوده ديناميكي بالاست. شما چه Photomatix يا HDR Expose را اجرا مي كنيد و چه از لايت روم براي تركيب تصاوير خود با هم استفاده مي كنيد، من مطمئنم كه در مورد گسترش محدوده ديناميكي تصاوير خود شنيده ايد.

اغلب اوقات، ايده اين است كه شما مجموعه اي از نوردهي ها را ثبت مي كنيد كه در آن تمام تنظيمات بر روي دوربين يكسان است، به جز سرعت شاتر. اين به لحاظ نظري نوردهي درست هايلايت ها و همچنين سايه ها را در شديدترين كنتراست ها ممكن مي سازد. نام عكاسي در محدوده ديناميكي بالا از اينجا نشأت مي گيرد: اگر يك عكس شامل تمام اطلاعات سايه ها يا هايلايت ها نباشد، محدوده ديناميكي براي صحنه اي كه مي خواهيد از آن عكس بگيريد كافي نيست.
[تركيب نوردهي]

درخشش نور، اثر دنيل لان

در عمل، هر عكاس روش خاص خود را براي گسترش محدوده ديناميكي يك دوربين مشخص دارد. يك نرم افزار اختصاصي وجود دارد كه قبلا اشاره كردم، اما عكاساني از جمله خودم هستند كه اين كار را به طور كامل با دست انجام مي دهند. ترفند اين است كه انتخاب نوردهي را بر اساس درخشش آن نوردهي انجام دهيد. سپس قسمت هاي زياد و كم نوردهي شده را پوشش دهيد تا نوردهي هاي بهتر براي آن قسمت ها مشخص شود.

اين يك فرآيند وقت گير است، اما با تمرين كافي، تصاوير شما كم كم طبيعي تر از وقتي كه كامپيوتر تصميم مي گيرد تركيب در نهايت چطور به نظر برسد، احساس خواهند شد. و همه بدون آن هاله هاي ناخوشايند نگاشت تُن خودكار (automated tone mapping) خواهند بود.
[تركيب نوردهي]

Rainsience، اثر دنيل لان

آيا مي توانيم بدون اين تكنيك اين كار را انجام دهيم؟

زماني در اواخر دهه ۲۰۰۰ بود كه عكس هاي HDR بسيار جنجالي بودند. همه آن تصاوير بيش از حد پردازش شده را مي خواستند و اين تصاوير در رقابت محبوبيت برنده شدند. با اين حال، شما مي توانيد با همان تكنيك نتايج طبيعي تري ايجاد كنيد، يا تصاويري با همان كيفيت را با يك عكس به دست آوريد. در اغلب موارد، دوربين هاي مدرن (به خصوص آنهايي كه سنسور فول فريم دارند)، حتي به محدوده گسترده نوردهي هاي چندگانه نيازي ندارند – يك عكس براي ثبت محدوده ديناميكي بالا كفايت مي كند.

همچنين مي توانيم تصاوير سيلوئت بگيريم. به خصوص در مقابل يك خورشيد در حال غروب قرمز روشن، رنگ هاي سياه خالص در هر عكسي مي تواند مناسب باشد. در نتيجه تصاوير داراي محدوده ديناميكي كمتر در واقع مي توانند گرافيكي تر و تاثيرگذارتر به نظر برسند.

خلاصه: پس دوربين هاي مدرن تر براي ثبت محدوده ديناميكي بالاتر به تكنيك HDR نياز ندارند و همينطور مي توانيم عكس هاي سيلوئت بگيريم كه مجدوده ديناميكي كمتري دارند كه باز هم به HDR نيازي نيست.

نكته حرفه اي: خورشيد را روشن ترين بخش تصوير و بازتاب ها را تاريك تر از آنچه كه بازتاب مي كنند، نگه داريد.
[تركيب نوردهي]

صومعه زميني (خاكي)، اثر دنيل لان

چرا اين تكنيك مفيد است؟

من شخصا تنها زماني از سرعت شاتر چندگانه استفاده مي كنم كه خورشيد در آسمان است و بخش بزرگي از آسمان را بيش از حد نوردهي (overexpose) مي كند. هرچند در اين مثال، خورشيد تنها از ميان روزنه كوچكي در ميان ابرهاي سنگين در فاصله دور نمايان شده است، و به طور مستقيم بر روي يك كوه پوشيده از برف مي تابد. اگر من براي آن هايلايت ها نوردهي كرده بودم، پيش زمينه ام خيلي تاريك ميشد. روشن كردن آن پيش زمينه در قسمت سايه ها نويز ايجاد مي كرد، و اين چيزي است كه من نمي خواهم.
۳
عدم وجود نويز در مناظر شبانه با انباشت كردن

نام انگليسي: stacking noise reduction

نه، ما نمي خواهيم دوباره در مورد انباشت كردن فوكوس بحث كنيم. اين كاملا متفاوت است. اين تكنيك تنها زماني جواب مي دهد كه تمام پارامترها يكسان باشند: تنظيمات دوربين، فاصله كانوني؛ همه چيز. حتي دماي دوربين هم براي به دست آوردن بهترين نتايج بايد يكسان باشد. انباشت كردن (Stacking) با محاسبه تفاوت بين دو يا چند تصوير عمل مي كند و به طور مستقيم از حوزه عكاسي از ستارگان مي آيد. البته تنها يك روش وجود ندارد – در اين صورت همه چيز آسان ميشد!
[تركيب نوردهي]

درخت هستي، اثر دنيل لان

ساده ترين روش ميانگين گيري (averaging) است. بعد از هم تراز كردن ستارگان يا پيش زمينه، بسته به اين كه مي خواهيد نويز در كجا كاهش يابد، مي توانيد لايه پاييني را بر روي Opacity يا شفافيت ۱۰۰% تنظيم كنيد. بعدي بر روي ۵۰%، سومي بر روي ۳۳% و چهارمي بر روي ۲۵% تنظيم مي شود. بنابراين ۱۰۰ تقسيم بر شماره لايه هاي شما شده، و به عدد صحيح گرد مي شود.

همچنين روش Kappa-Sigma Clipping، روش ميانه (Median)، و چند روش ديگر وجود دارد كه از الگوريتم هاي پيچيده تر استفاده مي كنند، اما همه اينها براي به دست آوردن بهترين نتيجه از يك مجموعه تصوير خاص عمل مي كنند.
[تركيب نوردهي]

سرنوشت، اثر دنيل لان

آيا مي توانيم بدون اين تكنيك اين كار را انجام دهيم؟

در طول روز، بله. اما اگر يك عكاس شبانه مشتاق و پرشور باشيد، هيچ جايگزيني براي نتايج انباشت وجود ندارد. همانطور كه نسبت سيگنال به نويز را در هر تصوير بعدي كه به انباشت اضافه مي كنيد افزايش مي دهيد، مي توانيد جزئيات بيشتري از قسمت هاي بسيار پراكنده يك تصوير استخراج كنيد. به عنوان مثال، راه شيري يا كهكشان آندرومداي همسايه ما را در نظر بگيريد. اين با روش كاهش نويز در لايت روم يا نويز نينجا متفاوت است، چون آنها از شر كوچك ترين پيكسل ها بر اساس آنچه كه در اطراف آنها قرار دارد، خلاص مي شوند.

آيا ما نمي توانيم به جاي اين كار تنها سرعت شاتر را به چند دقيقه افزايش دهيم؟ خب، زمين در حال چرخش است، بنابراين ستاره هاي شما به صورت دنباله دار ظاهر خواهند شد. همچنين، يك سرعت شاتر طولاني تر بخش هاي الكترونيكي دوربين شما را بيشتر گرم خواهد كرد. اين به نوعي نويز متفاوت تحت عنوان نويز حرارتي منجر مي شود، كه اصلاح آن حتي دشوارتر است.
[تركيب نوردهي]

سيگنال، اثر دنيل لان

چرا اين تكنيك مفيد است؟

تصاوير كمتر نويزدار مي توانند داستان هاي مسحوركننده تري بگويند. و نويز كمتر همچنين بدين معني است كه شما مي توانيد تصوير را در اندازه بزرگتري چاپ كنيد، قبل از اين كه نويز تصادفي به چشم بيايد.

منبع:

لنزك